Nu de sterkere jeugd, die afgelopen jaren de B-groep domineerde, is gepromoveerd naar de A-groep ligt het voor de hand dat met name oudere jongere Maurits Bons de kans waar neemt om voor de hoofdprijs bij de reserves te gaan.
Maar er is een kaper op de kust, de tot de betere koffiehuisschakers behorende Gerrit Horst. Hij heeft altijd wel een trucje achter de hand om zijn tegenstander op het verkeerde been te zetten en terwijl alle ogen waren gericht op de nummer twee van vorig jaar, is Gerrit naderbij geslopen en maakte hij goed gebruik van zijn positie om Maurits in de vierde ronde onderuit te halen. De temperatuur liep daarom tijdens de vijfde ronde behoorlijk op in de toch al niet zo koude speellocatie in De Mantel.
De A-groep gaf een iets ander beeld. Daar lijkt het er op dat een oud-kampioen rechtstreeks afstevent op de titel. Maar hij rekent zich niet rijk, want hoewel concurrenten Ted Barendse en Rob van Helvoort op achterstand zijn gezet en regerend kampioen Michiel van Woerden minder scherp is dan we van hem gewend zijn, loert er een DD-er in de coulissen: Alexandr Mityaev. Bijna onopgemerkt is hij op korte afstand blijven volgen en doet hij zijn best om die positie te behouden. Zelfs een zakenreis weerhoudt hem er niet van om geen ronde over te slaan en zijn partij voor de 5e ronde is, bij uitzondering, uitgesteld. Op dinsdag 24 oktober is in het Nationaal Schaakgebouw antwoord gegeven worden op de vraag of Theo van Orsouw (bereid tot spelen op een andere avond dan de vrijdag) zich zou gaan herpakken en een cruciale rol zou gaan spelen in de thriller die PK HSB heet. De partij eindigde in pat. In de 6e ronde kan Gert de titel terugveroveren die hij voor het laatst in 2008 veroverde.
Remiseschuivers, zijn het luie spelers of juist niet? De praktijk wijst uit dat een partij remise maken beduidend moeilijker is dan winnen. Verliezen is vanzelfsprekend nooit moeilijk: 1. g4 e5 2. f3 Dh4#, om maar een 'gouwe ouwe' te noemen. Gelukkig voor de deelnemers aan het PK is deze openingsvariant nog niet op het bord gekomen. De speler die dat ten beste zou geven zou zich nooit meer kunnen vertonen…
Maar serieus, het waren vaak niet de kortste partijen die remise werden. Veel geduw en getrek en aan het eind van de avond zwetend de vrede tekenen, is een betere omschrijving, zij het een beetje dramatisch geformuleerd. Otto Boot en Sjaak van As leiden de dans om de titel van remisekoning met resp. 3 en 2 gelijkspelen (en dan hebben we het alleen over werkelijk gespeelde partijen, niet over de opgenomen byes).
In de 3e ronde gaf de A-groep met drie remises uit 9 partijen de toon aan en de B-groep dacht "dat kunnen wij beter', om een ronde later met 5 remises uit 14 partijen het procentueel gezien nog een beetje erger te maken. Daarbij vielen er drie puntendelingen bij de borden 2 tot 4, waardoor de overwinning van Gerrit Horst op Maurits Bons nog aan kracht won. Natuurlijk heeft het feit dat we in het midden van het toernooi zijn en er meer partijen tussen gelijke tegenstanders worden gespeeld hier veel mee te maken. Aan de vooravond van de 6e ronde staat ook Gerrit er goed voor in de B-groep, met een punt voorsprong op Maurits en daar achter nog een drietal waarvan er één mag proberen om de ontketende leider te laten struikelen.
Ook de dames hebben zich niet onbetuigd gelaten in de middenmoot van het kampioenschap. Beiden zijn op rating de laagstgeplaatste in hun groep en beiden staan ze niet op de laatste plaats in de rangschikking. In de 4e ronde moest Evert Baak de koning omleggen tegen Marfa Blanter en in de 5e ronde boog Auke de Vries het moede hoofd tegen Lana van Dongen. Nog twee rondes te gaan en dan zullen we weten of ze voor nog een paar verrassingen gaan zorgen.