Na vijf ronden gaan vier man met vier punten aan de leiding, op een half punt gevolgd door een peloton van vijf spelers. A.s. vrijdag 20 maart spelen we de zesde ronde.
Vrijdag 13 maart werd de vijfde ronde van het PK Veteranen gespeeld. De twee koplopers, Theo van Orsouw en Peter Monté (beiden 3½ uit 4), speelden tegen elkaar en dat werd een prachtig gevecht waarin beide spelers er vol tegenaan gingen. Theo investeerde een pion voor een vlammende koningsaanval met dame en toren. Op het moment dat hij definitief had kunnen toeslaan besloot Theo echter de pion terug te winnen waarmee Peter nog net zijn verdediging op orde kon brengen. De partij eindigde zodoende in remise waarmee Theo het minst tevreden zal zijn geweest.
Karl Baak kreeg in zijn partij tegen Hans Segers twee pionnen voor een stuk en een enorme aanval tegen de zwarte koning. Die aanval was zo sterk dat Hans geen verdediging vond waarmee Karl een belangrijk punt incasseerde en zich bij de kopgroep van vier voegde.
Ook Adri Voermans schoof bij het leidende viertal aan. Met wit tegen André van der Weijde kreeg hij een kwaliteitsoffer om de oren waarbij het de vraag was of zijn paard op e7 nog te redden was. Dat lukte Adri inderdaad waarmee het eindspel met een stuk voor een pion gewonnen was.
Maurits Bons strafte een foutje in de opening van André Wagner kordaat af en wist met zwart een vlotte overwinning te boeken. Adrey Caljé haalde tegen Edo Nitzsche het Wolgagambiet van stal dat hem een prettige stelling, een flinke aanval en uiteindelijk een vol punt opleverde.
Loek Beekman (1 uit 4) vocht zich terug in het toernooi met een snelle winst op Paul van Riet. Loek won in het vroege middenspel een kwaliteit en toen daar vervolgens nog een vol stuk bij kwam was de partij over en uit.
Wedstrijdleider Han Nicolaas speelde met wit een leuke en gelijkopgaande partij tegen Bob Ameling, tot het moment dat hij een onnodig en veel te optimistisch kwaliteitsoffer bracht. Han kreeg een pion voor de kwaliteit en dacht vervolgens met dame en loper een aardige aanval te krijgen. Dat ging echter niet door, Bob ruilde de dames (dat had Han waarschijnlijk kunnen en moeten voorkomen), won een pion terug en schoof het eindspel vakkundig uit. Typisch voorbeeld van een volkomen verkeerde beoordeling van een stelling.
De verrassing van het toernooi tot nu toe, in mijn ogen, is Auke de Vries. Met zijn overwinning met zwart op clubgenoot Max van Herpen kwam hij op 3½ uit 5, maar liefst twee volle punten méér dan op grond van zijn rating verwacht mocht worden. U kunt dat zien in de laatste kolom in de stand (W-We) die het verschil weergeeft tussen de werkelijke score van een speler en zijn verwachte score op grond van zijn rating. Een plus in die kolom geeft aan dat een speler beter speelt dan op grond van zijn ELO verwacht mocht worden, een minteken geeft aan dat een speler minder punten heeft behaald dan verwacht mocht worden. Met zijn +2.03 staat Auke wat dit betreft aan kop: hij had slechts 1½ punt hoeven halen, in plaats van de werkelijke 3½.
Vorige week 'voorspelde' ik dat de punten voor Jelle van der Heide (0 uit 4 tot aan deze ronde) wel een keer zouden komen. En dat gebeurde in deze vijfde ronde waarin Jelle een vol punt pakte tegen Koos Swanink. Jelle won een kwaliteit en wist vervolgens het eindspel met loper en paard tegen toren met aan beide kanten een paar pionnen te winnen. Daarmee is iedereen van de hatelijke nul af en dat is toch ook wel pretttig.
A.s vrijdag 20 maart spelen we de zesde ronde waarvan de (voorlopige) indeling inmiddels te vinden is op de bekende plek op deze site. Daar vindt u ook alle uitslagen en de stand na de vijfde ronde.