Met nog twee ronden te gaan komt het Open Kampioenschap in een ongekend spannende slotfase, met zes koplopers die op vier uit vijf staan. Vier van hen vertegenwoordigen het tweede van SHTV, terwijl er één uit het eerste en één van het vlaggenschip van Schaakhuis in het leidende peloton zit.
Verslaggeving en toernooi-informatie is op de site van de organiserende vereniging SHTV te vinden.
toernooi-informatie | deelnemers | reglement
verslag | uitslag | indeling | stand
Evert Baak schrijft: „Beiden leken er vol voor te gaan, omdat winst de “eenzame” koppositie zou betekenen. Zwart zette de zaken iets te creatief op waardoor wit enkele mogelijkheden kreeg. Onderweg had ook zwart nog een mogelijkheid. Deze mogelijkheden bleven onbenut, mede omdat wit dacht voor een goede stelling te gaan, doch dat bleek optisch. De balans raakte niet verstoord en na 20 zetten was de muziek uit de stelling. Wit probeerde het nog tot de 39ste zet, alvorens remise aan te bieden.”
Mark Breton schrijft: „Het was een boeiende opening waarin er heel veel mogelijkheden waren voor beide kanten. Maar na een iets te traag plan van wit kwam ik met een pion meer volledig onder de druk vandaan met een potentiële koningsaanval. Tegenovergesteld gerokeerd, maar door verkeerd gemanoeuvreer van mijn paarden en door een mogelijk verkeerde ruil van mijn zwart veldige lopen voor een paard kwam ik toch in problemen. En door een verkeerd offer van mijn paard kwam ik achter te staan zonder spel en verloor ik uiteindelijk vrij simpel.”
Han Nicolaas schrijft: „In de 5e ronde speelde ik met zwart een leuke en goede partij tegen Cor Kanters. Ik kreeg een sterk loperpaar en wist in het middenspel een pion te winnen. Daar kwam in het toreneindspel nog een pion bij en ik stond op dat moment zo goed als gewonnen. Maar ja, die klok… Zelfs met de 10 seconden increment per zet kwam ik in hevige tijdnood en koos ik niet de beste voortzetting. Daarbij kwam dat Cor het me nog best lastig maakte, ook al stond ik twee pionnen voor. Na iets te lang aarzelen van mijn kant zei Cor zacht maar wel duidelijk hoorbaar: "Vlag!" Enigszins verbaasd keek ik naar mijn klok die inderdaad het onverbiddellijke -0.00 aangaf. Door m'n vlag gegaan, met increment! Lichtelijk verbouwereerd schudde ik Cor de hand. Een onnodige nederlaag, maar wel een leuke pot gespeeld!”
Paul Koks schrijft: „In de partij tegen Lex van der Meer komt er het geweigerd damegambiet op het bord. Na tien zetten levert een dubbele aanval een pion op, waarna het een kwestie van zorgvuldig uitspelen lijkt. Doch dat gebeurt in een bepaalde fase minder zorgvuldig: wetend dat de toren van de f-lijn naar de half-open c-lijn moet heb ik toch de a-toren in mijn handen en verlies ik de kwaliteit. Waarbij er wel een aktieve loper van zwart van het bord verdwenen is. Doch pion voor is in materieel opzicht een pion achter geworden. Ik kom goed weg als Lex niet meteen de damevleugel open gaat breken en krijg hierdoor de kans de boel af te sluiten en geleidelijk twee pionnen geleidelijk naar de overkant te manoeuvreren. Mijn toren en paard houden beide zwarte torens voorlopig op de eerste twee rijen. Zodra een zwarte toren via de rand wel het witte kamp binnendringt staat er een witte pion op de zesde rij en is het voor zwart handig om de kwaliteit terug te geven, om zo ook het pionnen-evenwicht te herstellen. Uiteindelijk blijven er na ruim vijftig zetten na een boeiende partij een koning plus toren voor beide formaties over. Een echte remise dus.”