17e Open Noord Limburgse Snelschaakkampioenschappen een succes

Bij Schaakvereniging Horst'76 stond op zaterdag 25 januari de 17e editie van de Open Noord Limburgse Snelschaakkampioenschappen op het programma, dat door 58 deelnemers bezocht werd. Waaronder één lid van sg Discendo Discimus.

Het sfeervolle De Leste Geulde, gelegen net buiten het centrum van Horst vormde het decor met een café-gedeelte en een achterzaal. De deelnemers zijn er ontvangen met een kop koffie of thee met koekje en voor ze naar huis gingen weggestuurd met een notatieboekje. Bovendien werd er bij aanmelden een lot uitgereikt, waarmee na iedere ronde een kans op een fles wijn ingezet kon worden.

De 58 deelnemers van 25 verschillende verenigingen betekende een behoorlijke toename voor de organiserende vereniging. Er waren vijftien voorronde groepen en acht finalegroepen. Het sterk bezette toernooi is gewonnen door FM Jozef Simenon van SC Niederkirchen.

Vanuit de Haagse Schaakbond is Paul Koks naar het noord-limburgse dorpje afgereisd en trof twee 2000-plussers tussen zijn tegenstanders, elf tegenstanders met rating tussen de 1600 en 1800 en twee tegenstanders met rating lager dan 1500. In totaal is er acht punten uit vijftien partijen gescoord.

Tijdens het Nieuwjaarstoernooi werd ik gewezen op de 17e editie van de Open Noord Limburgse Snelschaakkampioenschappen in Horst op 25 januari. Aangevuld met de informatie omtrent de service van organiserende vereniging Horst'76 dat je van het station gehaald wordt indien je komt deelnemen.

Nu stond de planning aanvankelijk op deelnemen aan de tienkampen in Wijk aan Zee, aansluitend aan de dagvierkampen. Doch een behoorlijke toename van vacatures en het reageren hierop riepen het besef op dat bereikbaar zijn toch wel op zijn plaats is. Waarop ik deelname aan de tienkampen annuleerde.

Op de toernooidag diende de treinreis via Utrecht te leiden, vanwege beschadigde bovenleiding tussen Breda en Oisterwijk. Station Horst-Sevenum werd echter zonder vertraging bereikt, waardoor er na de ophaalservice nog even door het dorp gekuierd kon worden voor speelzaal De Leste Geulde betreden werd.

Onder het genot van een bak koffie werd er hier en daar kennis gemaakt of bijgepraat, terwijl er geleidelijk een kleine zestig deelnemers verzamelden. De speelzaal is achter in het café met veel lichtinval, met een wand die in de sfeer van een oude dorpsstraat gedecoreerd is.

Het speeltempo bedraagt zeven minuten per persoon per partij, waarbij in vierkampen drie voorronden gespeeld worden en de finalegroepen uit achtkampen bestaan. Uiteindelijk zullen er acht finalegroepen zijn: twee met acht en zes met zeven deelnemers. Na elke ronde wordt er een fles wijn verloot onder de lotnummers die bij aanmelding aangereikt zijn.

De eerste voorronde is een schiftingsronde, waarbij ik in twee partijen leerzame aanpak voorgeschotelt krijg waar onvoldoende alert op gereageerd wordt. De openingspartij wordt mijn tegenstander daarmee geconfronteerd, waardoor hij gedwongen is met eeuwig schaak te ontsnappen. In de tweede voorronde worden de drie punten soepel binnengesleept.

Na de tweede voorronde was er tijd voor een lunchpauze, waarbij een broodje kipragout mijn deel was. De goulash-soep zag er prima uit en werd volop genuttigd. De bereidster vertelde later dat deelnemers voor die soep naar het toernooi komen. Maar in die categorie heb ik eerder deze week zelf een maaltijdsoep bereid. Dus ik wilde nu iets anders.

In de derde voorronde versla ik de voorzitter van de Limburgse Schaakbond, waarna zijn neef zich namens hem revancheert in een partij waarin ik het idee heb goed te staan. Waarna mijn zwarte formatie op indrukwekkende wijze in puin wordt gespeeld. De laatste voorronde partij wordt gewonnen, waardoor er met 5½ punten een plaats bereikt is in finalegroep 3.

In de slotpartij tegen Jacob Perrenet was de scherpte er een beetje uit, waardoor er twee van mijn pionnen als sneeuw voor de zon verdwenen en er eigenlijk geen tegenspel meer gespeeld kon worden. Maar de overige vijf partijen waren stuk voor stuk van het kaliber volle strijd. Tegen Johan Wuijts – voor wie 5½ punten in de voorronden 'ik draai slecht' betekent – krijg ik een gepasseerde pion als compensatie voor de verloren kwaliteit. Maar hij weet die af te stoppen, waarna er een voor wit gewonnen pionneneindspel op het bord staat. Na een ronde onbetaald verlof duurt de partij met wit tegen Paris Loutragotis tot de laatste seconden van de totale speeltijd, waarbinnen ik de zwarte koning juist op tijd mat zet. Tegen Domien Kuijpers ontstaat een eindspel met ieder twee lichte stukken en twee witte pionnen tegenover één pion van mij. De koningen staan ook nog op het bord en in tijd sta ik gunstig. Remise is hier overeengekomen. Tegen Maarten Toll verloopt een zwarte combinatie in een fase zo soepel, dat ik vergeet op tijd nog een keertje te kijken waardoor er een van mijn torens zonder compensatie van het bord verdwijnt. Na vervolgens een eerste koning schaak te laten staan dringt mijn tegenstander aan op doorspelen, maar bij een herhaling bij het bijna verstrijken van onze tijd claimt hij terecht de winst.

Vervolgens is het nog aangenaam nakaarten alvorens de prijsuitreiking begint. Daarbij krijgen de nummers drie van elke groep een fles wijn mee naar huis en de groepswinnaar en runner-up een envelope met cash. Een notatieboekje als herinnering was in de loop van de derde voorronde al aan iedereen uitgereikt.