Bij het ingaan van de vierde ronde stonden in de twee groepen samen nog vijf spelers met 100% bovenaan. Aan het eind van de avond was daar niemand van over. Er vielen soms rake klappen, kun je wel zeggen.
Zo stond in groep A de partij tussen Leo Duijvesteijn en Gerard Milort aan bord 2 in schril contrast met die aan bord 1, waar twee solide spelers als sumo-worstelaars om elkaar heen draaien en de stellingen behoedzaam met elkaar in botsing brachten. Het lukte echter geen van beide vervolgens om de ander van het bord te duwen. Nee, dan het andere topbord dat een verhitte strijd liet zien tot laat in de avond. Leo stond naar ieders mening huizenhoog gewonnen, maar Gerard slaagde er in om een schwindel uit te voeren in tijdnood, waarmee Leo de kans om alleen aan kop te gaan in rook zag opgaan. Leo heeft in de tussenstand gezelschap van een illuster zestal. Ferdi Sieben liet er geen gras over groeien en bewees zich de betere tegen Bilal Yalçin, terwijl Mike Hoogland het agressief aanpakte en de vesting van de doorgaans solide Marco van Straaten slechtte. Ted Barendse speelde tegen de verdedigend kampioen als vanouds en bleef ook in het spoor van de leiders. Rob van Helvoort won gedecideerd van Timo Bottema. Op het bord ernaast was het een misgreep die Carel Gijsen tot overgave dwong. In een lange tijd gelijkopgaande partij verspeelde hij een stuk; Twan van der Togt incasseerde het punt dankbaar. De enige twee spelers met een 50%-score die aanwezig waren deelden het punt en bleven op 50%. André van der Weijde bleef daarmee in het midden, maar helaas werd het de laatste partij van Han Terpstra. Daags na de ronde liet hij weten zich terug te moeten trekken uit het kampioenschap.
Frank van den Bos had er met de witte stukken zin in tegen Joost Scholten. Wat deze ook probeerde, het lukte niet om de deur dicht te houden. Foppe-Jan Montsma leek de hele tijd net iets beter te staan, maar tegen het eind van de avond was het Jaap van den Berg die de partij binnenhaalde. Edo Nitzsche was de pechvogel van de avond. Al na een half uur spelen gaf hij zijn dame weg en kon Bob Ameling een punt bijschrijven. Koos Roeleveld begint een beetje op stoom te komen, want hij had weinig moeite met Maurits Bons. Ed Eveleens bewees voor de tweede keer in dit kampioenschap dat hij underrated is en wel degelijk een plek in de A-groep verdient. Slachtoffer was deze keer Adri Voermans, die zich lange tijd bleef verweren, maar tenslotte het moede hoofd moest buigen. Een bord verder was Theo van Orsouw ouderwets lekker bezig; de jeugdige Jaimy Luk had deze keer weinig in te brengen. Langzaam werd hij van het bord gezet. En ook Peter Monté lijkt nu toch aan een comeback begonnen. Tegen Bart van Strien maakte hij geen fouten en hield de Rijswijker stevig op de laatste plaats.
De B-groep liet twee topborden zien waar het evenwicht niet ver genoeg verstoord raakte. Sjaak van As probeerde het wel, maar Jaco Arkesteijn hield het droog. Frans van Kampen en Kees den Otter hadden een gesloten stelling, met bijbehorende moeite om door te breken, en konden ook tot geen andere conclusie komen dan het punt delen. Het was Cor Kanters die hiervan profiteerde. In een open partij won hij halverwege een pion en het duurde nog een hele tijd voor daar een tweede bij kwam. Daarna was het in hogere zin uit, maar pas toen Paul Koks als laatste van de avond het moede hoofd boog, was het punt daadwerkelijk binnen. Het was Edwin van der Leij die juist de eer had om als eerste met een punt het strijdtoneel te verlaten. Hij gaf Hugo van der Laan weinig hoop. Jan Nienhuis had die hoop wel tegen Ike Tjin a Lien en hield het lang vol, maar gaandeweg bleek hij het niet te kunnen bolwerken. Dimitri Karagantcheff speelde met Edgar Huisman een partij waarin de kansen constant heen en weer gingen. In het verre eindspel, met nog weinig tijd op de klok, miste Dimitri een cruciale wending en eindigde de partij in remise.
Aan de lagere borden liet men zich ook niet onbetuigd. Wybe Sierksma was een maatje te groot voor Auke de Vries. Han Nicolaas had het minder eenvoudig tegen Leen Prins. Desondanks wist hij uiteindelijk door de zwarte stelling heen te prikken. Mark Breton had het iets gemakkelijker, want Thomas Luk slaagde er niet in om zijn stunt van vorige week te herhalen. In plaats daarvan verloor hij een stuk en voerde een verloren strijd. Jan Bouke Tiersma werd verrast door het koppige spel van Mitchell Vuong, de speler met de laagste rating. Het zag er allemaal niet slecht voor hem uit, maar plotseling was het uit. Uw verslaggever heeft het 'moment suprème' gemist. Ad Oomes was vrij snel klaar tegen Max van Herpen, die geen moeite leek te hebben om de partij naar zich toe te trekken. Frits Varenkamp moest er duidelijk meer tijd in steken (tegen Jan Zonneveld is dat geen sine cure), maar wist zich toen ook een punt rijker. Aan het laatste bord werd de strijd om de 'rode lantaarn' uitgevochten. Met zijn verhuizing achter de rug en daardoor weer meer tijd om zich op het schaken te concentreren, kon René Weerts de rust weer opbrengen om voor de winst te gaan en ook binnen te halen. Raf van Hogezand is daarmee vooralsnog de hekkensluiter.
Leo Duijvesteijn – Gerard Milort
door Gerard Milort
Leo had alleen aan kop kunnen staan…
Leo Duijvesteijn had na vier ronden ongeslagen en alleen aan kop kunnen (zeg maar gerust moeten) staan, maar hij liet zich in tijdnood vreselijk foppen door „meester schwindelaar” Gerard Milort. In een sterk gespeelde partij kwam Leo met wit gewonnen te staan, mede doordat zwart een gelijke stelling uit de wegging voor „rommelkansen”. Zie wat er gebeurde in wederzijdse tijdnood:
stelling na 39. Td5
Wit staat gewonnen, al was 39.Td2-d6 nog sterker geweest. Met nog 3 minuten op de klok speelde zwart hier
39… Txc4. Alles of niets.
40.bxc4 Pd4! Snijd de toren af. Objectief beter is 40… a3 (of b3), maar dan kan de witte toren naar de onderste rij om de vrijpion af te stoppen. Nu begon wit, met ook nog maar enkele minuten te gaan, te twijfelen. Het beste was 41.Kd2, a3 Kc1 en wint; of 41.Txe5 a3 42.Te8+ Kb7 43.Te7+ met minstens remise. In paniek speelde Leo – omringd door toeschouwers – het verliezende
41.Txd4? exd4 42.Kxd4…
Nu is 42… b3 onvoldoende wegens 43.Kc3 maar na
42… a3! bleek ineens dat zwart gewonnen staat! Ook 42.Kd3 had niet geholpen, want na a3! Loopt of de a-pion of de d-pion door. Er volgde nog
43.e5 b3 44.axb3 a2 45.e6 a1D+ 46.Kd5 Dd1+ 47.Kc6 Dxb3 en wit gaf het op.