Er viel het nodige te genieten in de 3e ronde. Ook nu weer sneuvelden reputaties en werden nieuwe gevestigd. In de A-groep was Rachid Schrik vrij snel klaar met Mike Hoogland, die zwaar verkouden geen schaduw was van de speler die hij een week eerder was. Gert Legemaat had deze keer minder werk en deed wat van hem verwacht werd, maar Leo Duijvesteijn deed de beste zaken door regerend kampioen Vincent Oudewaal terug te wijzen. Hij staat van het driemanschap dat nog een 100%-score heeft eerste op weerstandspunten.
Achter hen hield Gerard Milort aansluiting door de taaie Nico Vromans te verslaan. De laatste was desondanks tevreden over zijn partij. Koos Roeleveld had oorspronkelijk aan het laatste bord moeten spelen, maar doordat de tegenstander van Frank van den Bos zich om persoonlijke redenen moest terugtrekken uit het toernooi, werd een herindeling toegepast. Beide spelers hebben een gelijkwaardige rating, dus dat kon geen probleem zijn. Koos wist zich langszij Frank te spelen. Ted Barendse en Rob van Helvoort hebben eerder wat averij opgelopen, maar als ervaren spelers weten zij dat de finale nog ver is en zo moesten hun tegenstanders er aan geloven. Ook Marco van Straaten en Twan van der Togt maakten geen fouten en wisten hun partij te winnen. Wel was Twan het langst bezig van allemaal om dit te bewerkstelligen, want Edo Nitzsche speel je niet zonder meer onder de tafel en hij moest dan ook mat gezet worden. Joost Scholten kan zijn draai nog niet erg vinden, lijkt het, want hij moest opnieuw het moede hoofd buigen toen Bilal Yalcin liet zien uit wat voor hout hij gesneden is. Han Terpstra rekende af met Peter Monté, die ook al zijn toernooi niet lijkt te hebben. Alle remises vielen in de staart van de indeling. De krachtsverschillen zijn daar inmiddels kleiner geworden en dat kwam volledig tot zijn recht.
In groep B probeerde hij het echt, Cor Kanters, zelfs tegen de klippen op, want een remiseaanbod afwijzen in een stelling waar stellingherhaling levensgroot in de lucht hangt is een teken van koppigheid en jeugdig doorzettingsvermogen. Terwijl de wedstrijdleider toekeek, vroeg Frans van Kampen op een bepaald moment of het geen drie maal dezelfde stelling was. Dat was zo, maar de wedstrijdleider mag daar geen antwoord op geven. Gelukkig volgde niet veel later een correct geformuleerde remiseclaim, die toegewezen werd. Twee andere spelers maakten van deze uitslag gebruik door de leiding te nemen. Jaco Arkesteijn had weinig moeite met Edwin van der Leij en Kees den Otter bond Otto Boot aan zijn zegekar. Paul Koks en Sjaak van As hielden aansluiting door respectievelijk Auke de Vries en Edgar Huisman te verslaan.
Aan de overige borden zag Max van Herpen zijn stelling in rook opgaan tegen clubgenoot Alfred van der Helm. Jan Nienhuis werd daar kennelijk door geïnspireerd, want op het belendende bord deed hij met zwart ook al goede zaken. De enigen die het punt deelden in de B-groep waren Leen Prins en Dimitri Karagantcheff, maar het was zeker geen mak potje. Ike Tjin a Lien moest even wachten, maar liet zich daardoor niet van de wijs brengen en hij schoof zijn partij naar winst. Jan Bouke Tiersma was ingedeeld tegen de (op papier) ratinghoogste van de groep, maar die gaf zelf al aan dat hij dat hoogstwaarschijnlijk niet echt is. Desondanks ging de overwinning naar Wybe Sierksma. Justus van Klaveren speelt soms te snel, maar deze keer deed hij het goed. Hij nam er goed de tijd voor en haalde tenslotte het punt binnen tegen Frits Varenkamp. De 'clash of the veterans' was deze ronde tussen Jan Zonneveld en Theo van Vorselen. Het duurde tot in het laatste uur, maar toen mocht Theo de felicitaties in ontvangst nemen. Mitchell Vuong had na zijn verloren partij in de 2e ronde gezegd dat hij niet goed gespeeld had en dus moest hij met wit bewijzen dat het ook anders kan. Dat lukte en een vol punt tegen Raf van Hogezand was het resultaat. René Weerts, tenslotte, liet zien dat een drukke verhuizing niet lekker combineert met een partij schaken. Hij had al vooraf gewaarschuwd dat hij verlaat zou zijn, begon met 40 minuten achterstand en wat er toen precies gebeurde is uw verslaggever ontgaan, maar feit is dat hij op een gegeven moment een kwaliteit en drie pionnen achterstond tegen jeugdige clubgenoot Thomas Luk. Die liet zich dit niet meer afnemen. In ronde 4 zullen Raf en René gaan uitmaken wie de rode-lantaarndrager gaat worden.
Op de speelavond kregen we bezoek van Stefan Boeters (DD), die gewapend met een camera veel fraaie foto's heeft gemaakt. Hij heeft ze op Picasa geplaatst.
Aan de leiding: Leo Duijvesteijn en Jaco Arkesteijn (foto's: Stefan Boeters)