De ontmoeting in de derde ronde tussen de op papier vrijwel even sterke teams van SHTV 1 en DSC 4 is na een ware thriller in een gelijkspel geëindigd. DSC 4 was daar waarschijnlijk het meest tevreden mee en blijft voorlopig koploper in de Promotieklasse.
De mannen uit Delft hadden hun vorige twee wedstrijden gewonnen, SHTV had al twee matchpunten gemorst tegen Promotie 2 en was dus gebrand op een overwinning. Ze waren er dichtbij maar het lukte net niet. Het werd een prachtige strijd tussen twee teams die er vol voor gingen.
Na ongeveer 2 uur werd het eerste punt voor SHTV binnengesleept door Marco van Straaten die aan het derde bord Jan-Pieter de Vries in een fraaie partij versloeg. Marco stond weliswaar een kwaliteit achter maar had een dijk van een koningsaanval waaraan zo’n beetje al zijn stukken meededen terwijl de witte koning in het centrum een veilig heenkomen zocht. Tevergeefs, de aanval was te sterk en in een fantastische stelling gaf wit het op: mat of groot materiaalverlies was niet te voorkomen.
Vervolgens voltrok zich op bord 2 een klein drama. Hans Segers (wit tegen Jaap Flohil) stond een pion achter en had zojuist een paard geofferd voor drie pionnen en ‘iets van aanval’. Jaap viel de dame van Hans aan en verliet het bord en de speelzaal, Hans pakte zijn paard maar zag in een flits dat zijn dame aangevallen stond. Te laat, aanraken is zetten: een gouden regel die (gelukkig) voor iedereen geldt. Hans drukte de klok in ten teken dat hij de partij opgaf, Jaap nam – de speelzaal weer binnenkomend – enigszins verbouwereerd de gelukwensen in ontvangst. Een abrupt einde van een mooie partij. Gezegd moet worden dat Jaap wat beter stond en wellicht de partij toch wel had gewonnen maar het was nog geen uitgemaakte zaak. Schaken kan wreed zijn, dat bleek maar weer eens deze avond.
Daarmee was het 1 – 1 en viel er nog weinig te zeggen over de afloop van deze strijd. Op bord 1 stond DSC beter, bord 4 en 5 stonden gelijk, bord 6 was nauwelijks te volgen, bord 7 was licht in het voordeel van SHTV en op bord 8 stond SHTV beter. Het team dat zou gaan winnen zou dit met het kleinst mogelijke verschil doen, dat was wel duidelijk.
De stand bleef gelijk na een remise op bord 4 tussen Maarten Stolte en Kees van der Meer. Maarten had twee veropgerukte pionnen in het centrum wat er dreigend uitzag maar Kees plantte twee torens op de tweede rij (altijd goed!) en dwong daarmee remise af: 1½ – 1½.
SHTV kwam vervolgens weer op voorsprong door een gedegen overwinning van Ton Bodaan (bord 8) op Henrik Tamerus. Na een foutje van Henrik stond Ton eigenlijk de hele partij goed en met zijn sterke loperpaar en een vrijpion wist hij de buit binnen te halen: 2½ – 1½.
DSC gaf zich – uiteraard! – niet gewonnen en bracht de spanning terug dankzij een prima partij van kopman Hans Stam. Met wit zette hij Jan Willem le Grand van meet af aan met actief stukkenspel onder grote druk. Jan Willem verdedigde zo goed als mogelijk maar kon verlies van twee pionnen niet voorkomen. Daarna leek het alsof Hans enigszins verslapte want Jan Willem pakte zijn laatste kans, kreeg een actieve toren en paard, won een pion terug en mocht heel misschien nog hopen op een half punt. Zover kwam het echter niet, in tijdnood liet hij zijn paard insluiten waarna hij direct opgaf: 2½ – 2½.
Nog drie partijen te gaan en er viel nog steeds weinig van te zeggen. Maar opeens was daar de winst van invaller Twan van der Togt die Willem-Jan van den Broek verschalkte. Twan, jeugdspeler bij SHTV en bezig aan een enorme opmars, stond de hele partij wel lekker en had een klein voordeeltje. De weg naar winst zou echter nog een lange zijn geweest ware het niet dat Willem-Jan een vol stuk cadeau deed. Twee zetten later gaf hij op en stond SHTV opnieuw op voorsprong: 3½ – 2½. Een gouden zet dus van teamleider André Wagner die vooraf tevreden was geweest met een half punt voor Twan en die hier alleen maar van had durven dromen.
In de partij tussen Sander Pauw en Pieter Goossens (bord 6) stond op dat moment nog vrijwel alles op het bord in een stelling waarin het voor buitenstaanders nauwelijks te volgen was wie er nu beter stond. In hevige tijdnood greep Sander mis, Pieter won de dame voor toren en loper waarna er geen verdediging meer was. Opnieuw gelijk en alleen bord 5 nog te gaan.
Daar waren Evert van den Hooven en Mike Hoogland in een heftige strijd verwikkeld. De stelling was bijzonder listig, beide partijen hadden aanvalskansen maar moesten buitengewoon goed uitkijken voor allerlei trucs. Eeuwig schaak maakte hier een eind aan de partij waardoor deze enerverende wedstrijd onbeslist bleef: 4 – 4 .
Zo sloeg DSC de aanval van één van de belangrijkste concurrenten maar net af en zal zij het meest tevreden zijn over de uitslag van deze avond. Het blijft koploper in de Promotieklasse maar moet nog wel afwachten wat Schaakhuis 1 gaat doen in de derde ronde.