Het persoonlijk kampioenschap van de Haagse Schaakbond editie 2012 is alweer ruim halverwege als koploper Vincent Oudewaal stand houdt tegen ratingsterkste Rob van Helvoort, om samen met titelverdediger Melchior Vesters aan de leiding te gaan nadat Hora Vlam in een onderlinge strijd kopje onder gaat. Zonder vooruitgespeelde partijen wordt er in de vijfde ronde op 29 borden gestreden, waarbij de score geopend wordt door Raf van Hogezand en Theo van Orsouw, die hun tegenstanders vlot naar een toeschouwersrol spelen. Voor Jaap van den Berg komt het goed uit dat zijn tegenstander niet komt opdagen, want iemand is vergeten zijn notatieboekje mee te nemen. Frans van Kampen heeft zijn partij een avond eerder tegen André van der Weide in het Nationale Schaakgebouw nog 'in de benen' zitten en speelt niet zijn meest gelukkige partij tegen Maurits Bons. Simon Dirkse profiteert van dezelfde situatie door niet al te veel in de weggelegd te worden door André van der Weide.
Sjaak van As en en Hans Hendriks laten de vonken er vanaf springen in een wederzijds aanvallende schaakpartij, waarbij het tempi-voordeel van de witte formatie precies tot uiting komt. Ruurd Kunnen en Timo Bottema spelen een engels gedurende lange reeks zetten volgens het boekje, totdat de zwarte formatie zijn dame als aanvalsdoel op de open c-lijn opstelt. Na een positioneel getouwtrek levert dit voor wit een stuk op en daarmee meteen ook de partij. Douwe Pietersma scoort zijn tweede achtereenvolgende overwinning door Joost Scholten te verslaan.
Cor Kanters speelt zeer solide tegen de witte formatie van Alfred van der Helm en houdt daar een remise aan over. Op bord 25 presenteren Paul Koks en Monique Keuzenkamp het benko-gambiet, waarbij na 12 zetten afgeweken wordt van een remisepartij in Dieren tussen dezelfde witspeler en Lucas de Jong, die op schaaksite gameknot uitgebreid onder de loep genomen is. Voor Monique is er voordeel te behalen uit de fase na de twaalfde zet, maar de stukken worden te snel afgeruild. Daarna zijn de zware zwarte stukken niet op tijd terug op de koningsvleugel om mat te voorkomen. Een wit koningspaard van Ad Oomes gaat op avontuur voordat alle stukken echt optimaal ontwikkeld zijn, waar Hugo van der Laan subtiel gebruik van kan maken door de zwarte pionnen naar de overkant te manoeuvreren om materiaal- en partijwinst te boeken.
Rene Weerts heeft twee stukken voor een toren tegen de witte formatie van Twan van der Togt, maar zijn stukken zijn passiever en er is nog niet gerokeerd. Twan benut het ruimtevoordeel optimaal en komt op drie punten. De matdreiging van John Tan tegen de zwarte formatie van Leo Duijvesteijn is niet op tijd in stelling om de binnengedrongen zware zwarte stukken te weren, waardoor de winst naar de westlander gaat en Leo op 3½ punten komt. Henrik Tamerus speelt veiligheid in zijn partij tegen Marco Vogelenzang en kiest niet voor een voortzetting die in de analyse als gunstig voor zwart voor de dag komt. Waarmee beide speles zich tussen de negen spelers met drie-en-een-half punt scharen. Hora Vlam dient een mat-in-één te pareren tegen Melchior Vesters, dat slechts te pareren is met het inleveren van een paard en een toren. Robert Eibergen maakt geen fouten in zijn partij tegen Leen Prins om zo een fraaie remise in de wacht te slepen.
Sipke de Swart ziet de witte stukken van Theo van Vorselen beter uit de opening komen, doch kleine onzorgvuldigheden in de voortzetting breken dan op. Waarna Sipke enigszins kan herstellen van zijn tweede verliespartij vorige week. Ed Eveleens wint de kwaliteit en een pion tegen Adri Voermans. Het teruggeven van de kwaliteit brengt met zich mee dat de zwarte formatie geen stukken ter beschikking heeft om de witte a-pion af te stoppen. Peter Monté wint van oud-clubgenoot Jaco Arkesteijn en Edo Nitzsche laat zich niet verrassen door Thomas Luk en haalt de volle buit binnen na een boeiende strijd.
Mantel slotkwartiertje
Nog negen partijen zijn aan de gang met het ingaan van het laatste strijdkwartier en verlost de formatie van Jaimy Luk die van zijn opponent van de druk door de zwarte koning beslissend in te sluiten. De zwarte formatie weet eerder in de strijd een stuk te bemachtigen, maar wordt geconfronteerd met een nagenoeg kale koning. De verdediging met de beschikbare zware stukken is niet toereikend. Op bord 23 weet Ike Tjin A Lien de beschikking over een gepasseerde vrijpion in zijn strijd tegen Jan Bouke Tiersma aan te vullen met nog een vrijpion en wint de partij.
De witte formatie van Rob van Helvoort moet snel zonder beide torens verder strijden, evenals zijn opponent Vincent Oudewaal. Waardoor er niets gedaan kan worden met de open a-lijn. In een boeiende positionele strijd weet Rob van Helvoort twee vrijpionnen op de koningsvleugel te creeëren, maar zijn beschikbare loperpaar is onvoldoende om de pionnen de verdedigingsformatie onder leiding van een loper te paard de overkant te laten bereiken. Waarna de vrede getekend wordt. Frans Vreugdenhil leidt de witte koning van Bart van Strien geleidelijk naar het midden van het bord, om tegen het einde van de avond zijn vierde punt bij te laten tekenen.
In dezelfde fase weet Evert Baak de knoop door te hakken tegen Kees den Otter en tekenen Frank van den Bos en Bob Ameling de vrede. Edgar Huisman staat in het begin van het vierde strijduur materieel in evenwicht tegen de zwarte stukken van Edwin van der Leij, maar de zwarte pionnen staan verder opgemarcheerd. De bewegingsvrijheid van zwart dwingt stukwinst af en niet veel later ook nog eens torenwinst, waarmee Edwin op 3½ punten komt. William van Zanten neemt afstand van zijn ongeslagen status in de match tegen Ben Ahlers.
De strijd met de grootste voorspelbaarheid – aldus André Wagner – duurt deze avond het langst. Op bord 22 neemt Jan Zonneveld het op tegen de zwarte stelling van Jan Postma, waardoor er altijd een Jan is die wint of remise speelt. Jan Postma bereikt een gepasseerde vrijpion op de 5e rij, maar een prima gedresseerde witte paard zorgt dat dit geen rendement oplevert om de partij in remise te laten eindigen.