Op 4 oktober speelden de eerste teams van Haeghe Ooievaar en BF/Wassenaar hun eerste externe duel van het seizoen. Na een spannende avond keerden de mannen uit Wassenaar met een 5-3 overwinning terug naar huis.
Vorig seizoen kwam BF/Wassenaar net een paar bordpunten tekort voor het kampioenschap in de eerste klasse A. Dit seizoen zal het team er weer volop voor gaan en de eerste wedstrijd liet zien dat de overige clubs rekening moeten houden met dit achttal uit Wassenaar.
Als we het op papier over gelijkwaardige tegenstanders hebben dan was dit duel daar hét voorbeeld van. De mannen uit Den Haag hadden gemiddeld welgeteld één ELO-punt meer achter de borden zitten. Bekijken we beide teams dan zit er echter een behoorlijk verschil tussen de eerste vier borden en de rest van de teams. Aan de kopborden hadden de Wassenaarders een duidelijk overwicht: gemiddeld 110 ELO-punten meer per bord. Dit voordeel werd op de lagere borden volledig gecompenseerd door eenzelfde overwicht aan Haagse zijde. Een spannende strijd leek dus gegarandeerd!
Na 1½ uur spelen kon het eerste punt worden genoteerd. Dan de Jager (zwart aan bord 5) strafte een fout van zijn tegenstander (die zo’n beetje zijn enige actieve stuk ruilde) vakkundig af. De zwartveldige loper van zwart werd ijzersterk en na een fraaie paardmanoeuvre won zwart een kwaliteit en niet veel later de partij: 1-0.
Dominique Nierop maakte er 2-0 van dankzij actief stukkenspel met zwart. De pion voorsprong werd met een kleine combinatie vergroot tot twee pionnen waarna het eindspel werd ingegaan met beiden een dame, toren en een handvol pionnen. De Wassenaarse koning verkoos vervolgens het open veld en liep met beide koninklijke benen in een matnet.
Daarmee was de koek voorlopig wel op voor de thuisploeg want vervolgens scoorden de gasten vier punten op rij. Allereerst kwam Ton Thijssen (wit aan bord 2) in een lastige stelling terecht nadat zwart zijn toren op e1 had neergezet. Ton koos een afruil waarbij hij een kwaliteit verloor en het eindspel inging met een toren en loper tegen de dame. Of dat noodzakelijk was weet ik niet maar Ton zal het ongetwijfeld beter gezien hebben dan ik. De voortzetting was echter vrij kansloos want niet veel later moest Ton het onderspit delven: 2-1.
Vervolgens trok de voorzitter van de KNSB de stand gelijk door aan bord 8 Aad van Eijk te verslaan. Hier had meer ingezeten voor de thuisclub want hoewel Aad wat gedrongen stond kwam hij er heel redelijk uit en leek kansen op remise te hebben. Die waren er zeker maar een verkeerd ingeschatte afruil van de lopers kostte vervolgens een stuk en de partij: 2-2.
Hierna zette de tegenstander van Rob Warmerdam (wit aan bord 4) de gasten op voorsprong. De man van Wassenaar won een kwaliteit en had sterk stukkenspel maar zo eenvoudig was het allemaal nog niet. Rob verdedigde zich taai (niet taai genoeg, was zijn eigen commentaar na afloop) maar moest uiteindelijk toch het volle punt aan zijn tegenstander laten: 2-3.
Jan van der Meer (wit aan bord 6) speelde niet echt de partij van zijn leven. De pion achterstand die hij opliep was geen ramp want hij had tegenspel en genoeg kansen om het initiatief te pakken. Maar het volkomen onnodige verlies van een belangrijke centrumpion deed de balans definitief doorslaan in het voordeel van de tegenstander. Jan probeerde nog wel wat (uiteraard!) maar kwam er niet meer aan te pas. Hij vlocht nog een lepe truc in de stelling maar dit werd weerlegd door mat in één: detail, echter niet geheel onbelangrijk.
Henk van Huizen speelde met zwart aan bord 1 een partij waar ik niet veel van begreep. De stelling was zo dynamisch dat het moeilijk in te schatten was wie nou de beste kansen had. Kennelijk had Henk het allemaal net iets scherper gezien en berekend dan zijn tegenstander want ondanks lichte tijdnood wist Henk een matnet te vlechten met dame en paard. Een fraaie overwinning en een 3-4 stand.
Maurits Bons was op dat moment nog als enige bezig maar was in een kansloos eindspel verzeild geraakt. In het middenspel had hij een kleine truc van zijn tegenstander over het hoofd gezien waardoor een pion verloren ging. Niet direct uit, maar even later volgde in de bekende tijdnood van Maurits kwaliteitsverlies en toen was het wel gedaan. Maurits speelde nog lang door maar verlies was onvermijdelijk. Daarmee boekten de gasten een 5-3 overwinning en bleef het vlaggenschip van Den Haag met lege handen achter in het clubhuis van Scoutinggroep Pé-Pé. Niets aan de hand natuurlijk, nog zes ronden te gaan!
Opmerkelijke details van deze wedstrijd: niet één partij eindigde in remise en zeven van de acht overwinningen werden met de zwarte stukken behaald. De strijd en vechtlust die beide teams deze avond lieten zien belooft nog wat voor de rest van het seizoen.