De spanning neemt toe in dit PK van de HSB. Met argusogen worden de verrichtingen van de voornaamste concurrenten nauwlettend in de gaten gehouden. Als de kruitdampen na deze 5e ronde zijn opgetrokken, zijn er drie koplopers met 4½ uit 5.
Vrijdag 14 oktober: de 5e ronde van het PK van de HSB. Het gaat er nu toch echt om spannen. Elke misstap, al is het maar een halve, kan de eindzege in gevaar brengen. Hora Vlam en Mike Hoogland komen in een toreneindspel terecht waarin Hora een pion meer heeft. Alle toreneindspelen zijn remise, maar deze was dat zeker niet. Hora liet zien dit soort eindspelen uitstekend te beheersen en schoof de partij bekwaam tot winst. Twee andere koplopers, Ton Bodaan en Jan Willem Koelmans, deelden het punt en kwamen zo op een half punt achterstand.
Hora kreeg aan kop gezelschap van Sipke de Swart die John Tan (in hevige tijdnood) een stuk afhandig maakte, vervolgens goed zag dat John geen eeuwig schaak had en daarna zelf met dame en loper de jacht op de koning opende wat uiteindelijk resulteerde in ondekbaar mat.
De derde speler die aan kop kwam was Melchior Vesters die in een mooie partij met zwart van Rob van Helvoort won. In een partij zonder rokades gingen beide spelers vol voor de winst. Melchior kwam een pion voor maar Rob had een – op het oog – sterke vrijpion op g6. Toen deze echter van het bord verdween werd het zeer lastig voor Rob. Het zwarte paard van Melchior sprong het halve bord over en de witte loper was machteloos tegen de opmars van de zwarte pionnen. Een fraaie overwinning voor Melchior die nu samen met Hora en Sipke aan kop gaat met 4½ uit 5.
Ook een niveautje lager (gekeken naar de ranglijst althans) werd flink gestreden om elk punt en waren de remises op de vingers van één hand te tellen. Richard Oranje voegde zich bij het peloton met 4 uit 5 door Theo van Orsouw te verslaan die wat al te enthousiast met de stukken omging. Datzelfde lukte Jean Michel Beeloo die van begin af aan Kees Vink onder druk zette, een pion won en evenals Hora bewees dat niet elk toreneindspel remise is… Koos Roeleveld en Ton Thijssen hebben de weg omhoog weten te vinden door respectievelijk te winnen van Peter Monté en Douwe Pietersma.
In deze fase van de strijd komen al te grote ELO-verschillen tussen de spelers over het algemeen weinig meer voor, maar toch waren er nog een aantal partijen waarin het verschil in speelsterkte aanzienlijk was doordat de één wat beter presteert dan van hem of haar verwacht mocht worden terwijl anderen iets onder hun kunnen presteren. Zo speelde Sofya Blanter met zwart een uitstekende partij tegen Hans van der Wijk. Ze kwam weliswaar een kwaliteit achter maar het bord stond tot ver in de avond nog vol met stukken en de stelling was complex. Bovendien kwam Hans in flinke tijdnood en mede daardoor raakte hij de draad kwijt en kon Sofya een vol punt bijschrijven.
De geslepen Nico Vromans was niet opgewassen tegen het (snelle) spel van zijn veel jongere tegenstander Jaimy Luk die in het middenspel een uur meer bedenktijd had dan Nico en de partij winnend wist af te sluiten. En dan was daar de partij tussen Frans Vreugdenhil en Sjaak van As. Frans kreeg een lekkere stelling met twee verbonden vrijpionnen in het centrum maar Sjaak gaf geen krimp. Frans wist niet het juiste plan te bedenken en in wederzijdse tijdnood werden er over en weer wat stukken cadeau gedaan. Met 11 seconden op de klok voor Sjaak en 7 voor Frans bood Sjaak remise aan wat Frans direct accepteerde: het was waarschijnlijk ook wel een terechte uitslag van deze partij die de langste van de avond was en het publiek zeer had geamuseerd.
Als we afdalen op de ranglijst, en we qua bordopstelling richting de uitgang terechtkomen, zien we dat de witspelers het niet makkelijk hadden deze avond. Op de laatste 9 borden boekte de zwartspelers een 6½ – 2½ overwinning. Zo was daar de dubbele nederlaag met wit van de familie Vuong die na een uur spelen een 2-0 nederlaag moest slikken: Mitchell verloor van Harry Boot terwijl Joëlle het niet redde tegen Thomas Luk. Wouter Remmerswaal verstoorde vervolgens de overwinningsavond van de familie Luk door tegen Ricki Luk drie stukken op de 7e rij te planten. Dat zag er allemaal nogal dreigend uit, en dat was het ook. Na twee stukken gewonnen te hebben was Wouter een vol punt rijker. Eric Kwappenberg vond dat hij tegen Monique Keuzenkamp wel een extra dame kon gebruiken zodat er in het verre middenspel opeens twee dames en een toren op de achterste rij stonden: een mooi moment voor Monique om op te geven. Loek Beekman kwam tegen Theo van Vorselen twee pionnen achter maar het eindspel met twee paarden tegen paard en loper was nog niet zo eenvoudig. De paarden van Theo sprongen echter alle kanten uit en nadat Loek een paardschaak over het hoofd had gezien waardoor hij een stuk verloor was de partij over en uit.
Han Nicolaas en René Weerts speelden een fraaie partij waarin beiden voor het volle punt gingen: dat moest wel want met een score van 1½ uit 4 konden beide spelers niet echt uit hun dak gaan. Han won een kwaliteit ten koste van twee pionnen waarna een eindspel werd bereikt met een opmerkelijke materiaalverhouding: twee lopers en een pion voor Han tegen een toren en drie pionnen voor René. Tja, hoe vaak krijg je zoiets op het bord? Waarschijnlijk was het voor beide spelers de eerste keer maar het was duidelijk dat alleen René winstkansen had en Han alles uit de kast zou moeten halen om een half punt te pakken. Dat lukte niet, de (vrij)pionnen van René rukten op, de koning kwam erbij en er was geen houden aan. Doelstelling van René was hiermee bereikt, Han verder richting uitgang…
Op vrijdag 21 oktober wordt de 6e en voorlaatste ronde gespeeld. De messen zullen nog scherper worden geslepen, de spanning zal verder toenemen, de temperatuur in de zaal zal recordhoogten bereiken. Kortom, de moeite waard om eens een kijkje te nemen in De Schilp!
(Han Nicolaas)