Met de derde ronde van het persoonlijk kampioenschap van de haagse schaakbond wordt de maand september uitgeluid, waarbij Melchior Vesters op indrukwekkende wijze goede zaken doet in zijn streven de titel te prolongeren.
In de partij waarbij Richard de witte stukken hanteert ontstaat er een situatie dat beide dames nog met materieel evenwicht van het bord geruild kunnen worden. Maar de dames blijven staan en zwart krijgt de kans de witte dame in te sluiten. Er is onvoldoende compensatie voor wit, waardoor Melchior op 3 uit 3 komt.
Sipke de Swart geeft ondertussen geen duimbreed toe aan Rob van Helvoort en het is ver na elven als de heren remise overeenkomen zijn. Hans Segers mag het tegen de zwarte formatie van Hora Vlam opnemen, waarbij Hora een gezonde pionnenstructuur goed weet te hanteren om deze om te zetten in zijn derde winst in dit toernooi. Waarmee de kampioen van 2006 bereikt heeft dat hij het in de 4e ronde tegen de titelverdediger mag opnemen.
Frank van den Bos kan zijn stunt van de tweede ronde niet herhalen en loopt vast op de betonnen muur van Jan Willem Koelmans. Op bord zes strijden Peter Monté en Maurits Bons tot ver na elven in een boeiende partij, waarin het lang in evenwicht blijft. Een verkeerde inschatting doet de witte formatie ernstig verzwakken, waarbij de zwarte formatie 3 pionnen meer heeft dan de witte. Maurits houd een vol punt over aan deze partij en komt op 2½.
Kampioen bij de Veteranen Ton Bodaan brengt de zwarte stelling van Kees Vink in de openingsfase in verlegenheid, waarna het technisch zorgvuldig en effektief uitgespeeld wordt. Twan van der Togt toont zich een betere dirigent van de zwarte stukken en geeft de witte formatie van Johan 't Hart geen moment het idee dat er kans is op meer dan remise. Douwe Pietersma weet zijn herstel in de tweede ronde niet voort te zetten en gaat in een lange zitting onderuit tegen Bart van Strien.
Rene Weerts hanteert de witte stukken tegen Koos Roeleveld en gunt Koos de opstart van een ware manege middels een ruil van twee witte paarden voor twee pionnen. Er wordt nog wel iets teruggewonnen, maar het kan de partij niet meer redden. Leo Duijvesteijn zet zijn ongeslagen reeks voort door tegen Paul Koks een pionneneindspel te bereiken, waarbij het zwarte paard effectiever is dan de witte veldenloper. John Tan heeft dezelfde luxe met de witte stukken tegen Bert Gerritsma en ook John scoort een vol punt. Ondertussen heeft Theo van Orsouw snel een pion voorsprong bereikt tegen een fel aanvallende Jaimy Luk. Een voordeel dat hij weet vast te houden en om te zetten in een vol punt. Theo van Vorselen ruikt zijn kansen tegen Hans van der Wijk, maar geduldig wacht Hans de witte formatie op om vervolgens zijn slag te slaan.
Ruurd Kunnen wint van een zich taai verzettende Edwin van der Leij en Sofya Blanter offert een toren in een mataanval tegen de witte stukken van Han Terpstra. Doch er is een uitweg voor wit… en dan sta je een stuk achter. Het wordt nog een lange strijd, maar het punt gaat naar Han. Nico Vromans maakt geen fout tegen Kees den Otter en Han Nicolaas zorgt er in de partij tegen Monique Keuzenkamp voor dat het verschil in het dameskampioenschap tussen Sofya en Monique op een half punt in het voordeel van de Delftse blijft staan.
Eric Kwappenberg heeft uitzicht op meer tegen de witte stukken van Otto Boot, maar toont ook met de behaalde remise sterke progressie in zijn spel. Stug spel van Raf van Hogezand is opnieuw onvoldoende om resultaat te boeken, waarmee Loek Beekman op 1½ punten komt. Een schone Japanse inspiratiebron komt bij Tjeerd Ouwehand tot uiting op het bord, waar Bob Ameling met de zwarte stukken niet doorheen komt, met remise als eindresultaat. Otto Berger, Harry Boot en Wouter Remmerswaal laten zich niet verrassen.