Met 6½ uit 7 lijkt Ton Bodaan rechtstreeks op het kampioenschap af te stevenen. Met nog twee ronden te gaan heeft hij een half punt voorsprong op Frans Hoynck van Papendrecht (tegen wie hij zijn enige halfje moest afstaan) en een vol punt op Han Terpstra.
De vraag bij het ingaan van de zevende ronde was wie Ton Bodaan (5½ uit 6) zou kunnen stoppen in zijn race naar het kampioenschap. En deze vraag geldt ook nog ná de zevende ronde, want Ton won wéér, al moest hij daar wel hard voor werken. Met zwart tegen Theo van Orsouw (5 uit 6) kreeg hij het niet cadeau. Theo stond waarschijnlijk zelfs iets beter en sloeg dan ook het remise-aanbod van Ton af. Helaas gaf hij een paar zetten later een stuk weg maar ook daarna kwam hij nog sterk terug met twee verbonden vrijpionnen op d6 en e6. Ton wist echter de boel met zijn paarden te verdedigen en incasseerde wederom een vol punt: 6½ uit 7, een ongekende score!
De tweede naaste achtervolger, Frans Hoynck van Papendrecht (eveneens een half punt achterstand op Ton), had het niet makkelijk tegen Wouter van Markenstein. Hun partij was in feite een herhaling van de partij die ze vorig jaar in het PK Veteranen speelden. Ook toen stond Wouter zeker niet slecht, maar evenals vorig jaar verloor Wouter deze avond de grip op het spel op het moment dat de klok mee ging spelen. Frans kon nu het initiatief pakken, won een pion en even later ook de partij.
Han Terpstra zette zijn goede reeks in dit toernooi voort met een overwinning met zwart op Hans van der Wijk. Het toreneindspel met aan beide kanten nog vier pionnen zag er ondanks een dubbelpion voor Han toch wel remise-achtig uit. Han bood dan ook remise aan, maar Hans wilde meer en ging voor de winst. Dat pakte averechts uit, Hans moest een toren geven voor een veropgerukte vrijpion van Han waarna zijn resterende pionnen het niet konden bolwerken tegen de toren van Han hoewel hij dit nog wel even secuur moest spelen, en dit ook deed. Daarmee pakte Han de voorlopig ongedeelde derde plaats.
Armin Segger, Leo Duijvesteijn, Gerbrand Beekman en John Tan verzekerden zich allen van een plek in de subtop: allevier wonnen zij deze avond hun partij en staan nu, evenals Theo van Orsouw, op 5 uit 7. John speelde een leuke partij tegen Edwin van der Leij waarin hij een dame en een paard voor twee torens kreeg. John wikkelde af naar een pionneneindspel met twee pionnen meer dat vrij eenvoudig gewonnen was: gelukkig had John nu meer tijd dan vorige week…
Karel Stolte was, zoals vaker de laatste tijd, iets te aardig voor zijn tegenstander (Maurits Bons) die daar dankbaar gebruik van maakte en de partij ondanks zijn gebruikelijke tijdnood wist te winnen. Ook Kees Vink was in een vrijgevige bui. Tegen Theo van Vorselen gaf hij een volle toren weg terwijl hij twee zetten daarvóór zelf een stuk had kunnen winnen. Ondanks kwaliteitsverlies wist André van der Weijde er nog een half punt uit te slepen in zijn partij met zwart tegen Evert Baak en daar waren beide spelers wel redelijk tevreden mee: hoewel André waarschijnlijk wat meer dan Evert.
Sjaak van As, sinds geruime tijd weer eens aan de thee (de combinatie Sjaak en thee was wat verwarrend voor mij, ik dacht dat ik bij een ander bord aan het kijken was…) speelde een degelijke partij tegen Hans Hendriks. De boel werd flink dichtgeschoven en ik had de indruk dat geen van beiden een serieuze winstpoging kon doen. Dat deden de heren ook niet, het punt werd vriendelijk gedeeld.
Bert Gerritsma en Jan Nienhuis kwamen in een pionneneindspel terecht met beiden nog vijf pionnen. Vrijpionnen waren er niet en konden ook nauwelijks worden gemaakt, maar dit soort eindspelen blijft bijzonder lastig en worden vaak beslist op één tempo. Dat gebeurde in deze partij niet, er werden dacht ik nog twee pionnen geruild en daarna werd de vrede getekend.
Monique Keuzenkamp weigerde remise te nemen in haar partij tegen Frits Varenkamp. Op het moment dat Frits zijn remise-aanbod deed was de stelling geheel in evenwicht maar kennelijk zag Monique dat anders. Het pakte echter verkeerd uit, Monique deed een paar minder goede zetten en ging mat of verloor groot materiaal.
Verreweg de meest dramatische partij van de avond (hoewel dat altijd wat dramatisch klinkt was het dit keer écht dramatisch…) werd gespeeld door Simon Dirkse met wit tegen clubgenoot Edgar Huisman. Edgar won in het middenspel twee pionnen en stond in het eindspel met aan beide kanten een toren, paard en wat pionnen totaal gewonnen. Hij hoefde alleen nog maar op de klok te letten want hij was inmiddels in redelijke tijdnood. En die ging hem helaas parten spelen. Opgejaagd door de tijd ging er van alles mis: Edgar gaf de toren weg, had het vervolg nog iets slinkser kunnen spelen maar zag het niet meer. In verloren stand gaf hij met nog één seconde op de klok gedesillusioneerd op: schaken kan wreed zijn, gelukkig hoeven we er niet van te leven.
Ton Bodaan blijft dus aan kop met de fraaie score van 6½ uit 7. Op een half punt volgt Frans Hoynck van Papendrecht, Han Terpstra staat derde met 5½ uit 7. Met nog twee spannende ronden te gaan lijkt de kans groot dat de nieuwe kampioen zich onder dit drietal bevindt. Vrijdag 15 april wordt de achtste (en voorlaatste) ronde gespeeld.
Inmiddels staan er zeven partijen op de HSB-website waaronder een aantal hele fraaie. Heeft u een leuke partij, lever hem gerust bij me in en dan wordt deze zo snel mogelijk geplaatst.
De prijzen in beide groepen zijn overigens als volgt (we spelen weliswaar voor de lol maar toch):
1e plaats: 90 euro + beker
2e plaats: 60 euro + beker
3e plaats: 40 euro + beker
4e plaats: 30 euro
5e plaats: 20 euro
(Han Nicolaas)