Na de zesde ronde heeft Ton Bodaan alleen de leiding genomen in het PK voor Veteranen. Dankzij winst op Piet Sikkes heeft hij nu een half punt voorsprong op twee achtervolgers.
Ook de zesde ronde gaf weer het nodige vuurwerk te zien. Frans Hoynck van Papendrecht en Ton Bodaan stonden bij het ingaan van deze ronde aan kop met 4½ uit 5. Zij moesten het opnemen tegen respectievelijk Han Terpstra en Piet Sikkes die beiden een half punt achterstand hadden. In de partij tussen Han (met wit) tegen Frans kwam een Siciliaan (Morragambiet) op het bord waarna een positionele strijd losbarstte. Han bleef weliswaar met een geïsoleerde pion op d4 zitten maar Frans had onvoldoende aanknopingspunten om hier iets mee te doen. Het evenwicht werd nooit verbroken zodat het punt werd gedeeld.
Ton Bodaan zette zijn partij met wit tegen Piet Sikkes rustig op maar kreeg gaandeweg meer druk op de zwarte stelling. Na een venijnige doorbraak (f6!) kwamen dame en paard gevaarlijk dicht in de buurt van de zwarte koning en Piet zag geen verdediging meer om deze aanval te stoppen. Met deze overwinning pakte Ton de ongedeelde koppositie met 5½ punten.
Armin Segger en Theo van Orsouw, de andere twee spelers met een half punt achterstand op de koplopers, speelden tegen elkaar en dat werd een fraaie pot. Theo won de kwaliteit maar Armin had een sterke loper en een vrijpion. Dat was echter onvoldoende om Theo van de winst te houden die daarmee samen met Frans Hoynck nu de tweede plaats bezet.
Wouter van Markenstein kwam met zwart tegen Frans Vreugdenhil lekker uit de (Siciliaanse) opening. Er was nog niet zo heel veel aan de hand voor Frans maar hij maakte het Wouter niet al te moeilijk door zomaar een paard weg te geven. Een paar zetten later was het over en uit waardoor Wouter in de race blijft voor een plek in de (sub)top.
Ton Thijssen en Gerbrand Beekman speelden een gelijkopgaande partij. De pionnenformatie van Ton zag er indrukwekkend uit: van d4 t/m h4 stond er een muur aan witte pionnen. Door de druk op de zwarte stelling wist Ton een pion te winnen maar het uiteindelijke toreneindspel was toch remise, vooral omdat de extra pion van Ton een dubbelpion was. Karel Stolte zag zich genoodzaakt op te geven in een stelling waarin nog flink wat stukken stonden maar waar opeens een zwarte toren op a1 binnenkwam. Rens ter Veen en John Tan speelden een hartverscheurende partij waarin de klok een allesbeslissende rol vervulde. Rens had een prettige stelling en had iets meer tijd dan John die in vliegende tijdnood een lepe truc uit de hoge hoed toverde. Dat werkte, met nog vijf (!) seconden op de klok wist hij Rens mat te zetten die hierna minutenlang vol ongeloof met de handen in het haar aan het bord gekluisterd bleef, zich afvragend hoe dit in hemelsnaam had kunnen gebeuren. Schaken kan wreed zijn, voor de toeschouwers was het in ieder geval een mooi spektakel: en de toeschouwers willen ook wat…
In het duel tussen de DD-ers, Max van Herpen met wit tegen Frans Engering, won Frans een kwaliteit voor een pion. Ik heb het vervolg van deze partij niet goed kunnen volgen, maar ik dacht dat Frans in tijdnood net iets scherper was dan Max hetgeen hem de overwinning opleverde.
Nico Vromans speelde een mooie partij tegen Dirk van Nieuwkerk. Met krachtige zetten wist hij optimaal gebruik te maken van zijn kwaliteit voorsprong en zijn twee verbonden vrijpionnen en daar kon de ene vrijpion van Dirk weinig aan veranderen. Nico haalde een dame en toen hij op het punt stond een tweede te halen was dat voor Dirk voldoende reden om op te geven.
De verrassing van deze zesde ronde was toch wel het tweede achtereenvolgende verlies van Hans Segers. Met zwart kwam hij er tegen Bob Ameling in een Spaanse partij niet echt lekker uit en nadat hij de dame verloor tegen twee stukken was het in feite einde verhaal. Overigens keurig gespeeld door Bob! Het is duidelijk dat de kampioen van 2010 nog niet 'zijn' toernooi speelt: met 3 uit 6 staat Hans in de grote middenmoot en hoewel er nog drie ronden te gaan zijn lijkt de kans op prolongatie van zijn titel minimaal.
Sjaak van As begon deze avond voor mijn gevoel nóg eerder aan de borrel dan anders en hoewel er bij Sjaak misschien geen directe relatie is tussen zijn alcoholconsumptie en het vertoonde spel, zag hij een en ander toch niet helemaal scherp meer naarmate de partij vorderde. Zijn tegenstander Rob Dijkstra deed logische en goede zetten en Sjaak, reeds in tijdnood, kon er weinig tegenin brengen.
Kees Vink bracht met wit een klassiek loperoffer op h7 waarvoor alle ingrediënten aanwezig leken: dame naar de h-lijn, paard naar g5 en nog niet gerokeerd. Evert Baak zette zijn koning echter 'veilig' op g6 waarna het lastig was om te zien hoe wit verder moest na deze inventieve verdediging. Evert gaf op een goed moment het stuk terug en zijn stelling leek daarna goed verdedigbaar. Kees wist echter in het verre middenspel de dame voor een toren te winnen maar Evert had een sterke vrijpion, en Kees niet zoveel tijd meer. De heren besloten dan ook het punt te delen: een boeiende partij!
Jan van der Meer kwam tegen Paul van Riet twee pionnen achter (of hij offerde ze, dat is altijd lastig te bepalen bij Jan), maar kreeg daar wel iets van een koningsaanval met dame, toren en loper voor terug. Paul won vervolgens nog een kwaliteit maar Jan had toen al gezien dat hij eeuwig schaak had: meer zat er echter niet in, voor Paul ook niet overigens.
Jan Zonneveld had in het eindspel een paard voor een pion tegen Koos Croes. Deze pion was echter wel een vrije randpion en daar kunnen paarden niet zo goed mee omgaan. Na veel heen en weer gespring van het paard en wat geschuif met de koning kwamen beide heren tot de conclusie dat er niet meer inzat dan remise.
Leen Prins was in een uur klaar tegen/met Pim van der Meiden die vlak na de opening 'iets' over het hoofd zag, een pion dacht te winnen maar in plaats daarvan de dame verloor en meteen opgaf.
Bertus Groot speelde met wit een uitstekende partij tegen Rob van Duivenboden. Juist op het moment dat hij de kroon op zijn werk had kunnen zetten met een fraai mat in twee, 'zag' Bertus hele andere dingen. Die leidden slechts tot herhaling van zetten en een half punt. Fraai gespeeld van Bertus, jammer dat het niet werd beloond met een vol punt.
Harry Boot won twee pionnen tegen Hans Hendriks, maar in het toren+loper-eindspel wist Hans af te wikkelen naar remise. Het lijkt erop dat Harry ergens de winst heeft gemist. Ruud Hählen boekte zijn eerste overwinning ten koste van Willem Jutte: ook in de lagere regionen van de ranglijst wordt er heftig gestreden om elk (half) punt, dat is duidelijk!
Voor het eerst in dit toernooi hebben we één koploper: Ton Bodaan leidt met de prachtige score van 5½ uit 6. Hij wordt gevolgd door Frans Hoynck van Papendrecht en Theo van Orsouw met 5 punten die op hun beurt weer een half punt voorsprong hebben op Hans van der Wijk, Han Terpstra en Wouter van Markenstein. Als er geen rare dingen gebeuren zal de (nieuwe) kampioen zich onder dit zestal bevinden. Vrijdag 8 april wordt de zevende ronde gespeeld.