In het PK Veteranen gaan Frans Hoynck van Papendrecht en Ton Bodaan na vier ronden aan kop met de perfecte score van 4 uit 4. Zij worden gevolgd door een peloton van negen man dat inmiddels een punt achterstand heeft.
Na de derde ronde waren er nog slechts drie spelers met een 100%-score. Twee van hen speelden in de vierde ronde tegen elkaar: Frans Vreugdenhil met wit tegen Frans Hoynck van Papendrecht. Dit duel der Fransen werd een mooie partij waarin FransH met een pion meer het eindspel inging met aan beide kanten een dame en een toren. Bovendien stond de koning van FransV niet echt veilig: vóór de pionnen op de tweede rij. Met een kleine maar fraaie combinatie vlocht FransH een matnet om de witte koning die daadwerkelijk op de 39e zet werd matgezet. "Schitterend gespeeld", aldus FransV. "Geen schijn van kans gehad". Mooi als je vlak na een verloren partij zo kunt reageren! Later gaf FransH aan dat hij "inderdaad wel goed had gespeeld(…), maar dat wit toch wel goede mogelijkheden had om het gelijk te houden". U kunt deze partij t.z.t. naspelen in het partijengedeelte van het PK Veteranen.
Ton Bodaan, de derde speler met een perfecte score, moest het met wit opnemen tegen Wouter van Markenstein, met 2½ punt de beste Pomariaan na drie ronden. Ton kwam in het middenspel een pion voor, Wouter had een slechtere pionnenstructuur en het paard van Ton was sterker dan de loper van Wouter. Toch was het allemaal nog niet zo simpel en Ton moest nauwkeurig spelen om het punt binnen te halen. Dat deed hij inderdaad, het foutje van Wouter aan het eind van de partij waardoor de vrijpion van Ton kon doorlopen deed niets af aan de prestatie van Ton in deze partij.
Theo van Orsouw, naast Wouter de enige andere speler met 2½ punt, kruiste met wit de degens tegen Simon Dirkse. Het ratingverschil tussen beide spelers was aanzienlijk, maar Simon gaf zich niet zo maar gewonnen. Theo bereikte een eindspel waarin hij een loper en vier pionnen had tegen Simon een paard en twee pionnen. Voor zover ik dat kon zien speelde Theo het vervolg niet op z'n best. Bovendien verdedigde Simon zich – wederom in vliegende tijdnood! – als een leeuw. Simon won een pion terug en kon op het eind zijn paard voor de twee resterende pionnen van Theo geven. Hij had al eerder zijn paard voor een pion kunnen geven omdat Theo dan een randpion zou overhouden met een loper van de verkeerde kleur. Een zwaarbevochten remise en goed verdedigd van Simon: het lijkt erop dat hij de adrenaline in tijdnood gebruikt om tot zijn beste spel te komen! Overigens weten we sinds de externe wedstrijd DSC 7 – Pomar 2 ook bij Pomar dat Simon een aardig potje kan schaken.
Edgar Huisman ging zonder schroom met wit ten aanval tegen de als eerste geplaatste Hans Segers. Edgar offerde een paard op f7 voor iets wat op een koningsaanval leek. Dit klinkt wat vaag maar het was nu eenmaal niet direct duidelijk of de aanval zou doorslaan of dat het offer teveel van het goede was. Hans wist de stelling te vereenvoudigen, won nog een stuk, ruilde de dames waarna het duidelijk was dat het offer wel kansrijk was geweest maar niet winnend. Tenzij uit de analyses blijkt dat Edgar het 'ergens' beter had kunnen doen…
Han Terpstra won in een strakke en positioneel sterk gespeelde partij twee pionnen tegen Jan van der Meer hetgeen voldoende bleek voor de winst. Daarmee kwam Han direct onder de twee koplopers in een groep met 3 uit 4. De strijd tussen clubgenoten Karel Stolte en Gerbrand Beekman eindigde misschien niet geheel onverwacht in remise. Karel verzucht de laatste tijd wel eens dat hij het gevoel heeft geen partij meer te kunnen winnen. Ik antwoord dan altijd: "Je kunt ook zeggen dat je vrijwel onverslaanbaar bent". Dat klinkt toch wat positiever…
Koos Croes hield Nico Vromans keurig op remise en misschien had er nog wel meer ingezeten. In het eindspel met twee lopers en vijf pionnen voor Koos tegen loper, paard en vijf pionnen voor Nico was het Koos die de beste kansen had. Zijn lopers waren sterk en zijn koning leek de zwarte stelling binnen te kunnen dringen. Voor het zover was hadden de heren echter al het punt gedeeld: niettemin een knappe prestatie van Koos.
Onderaan de ranglijst boekte Monique Keuzenkamp een verdienstelijke overwinning met zwart op Peter de Man (altijd galant die Peter!), kwamen Ad Oomes (remise tegen Ruud Hählen) en Rob van Duivenboden (winst op Harry Boot) van de nul af en blijft Harry Boot de enige die nog puntloos is. Ook vanavond speelde Harry zeker geen slechte partij, kwam weliswaar een pionnetje achter maar had zeker zicht op een half punt. De klok deed hem echter weer de das om hetgeen deze avond niet alleen zichtbaar maar ook duidelijk hoorbaar was: het ding gaf, met nog tien seconden op de klok voor Harry, een akelige pieptoon te horen waarna het met nog vijf seconden te gaan pijnlijk duidelijk begon af te tellen naar het 'definitieve einde'. Ik zal volgende keer het geluid uitzetten Harry!
Na vier ronden zijn er twee koplopers met 4 uit 4: Frans Hoynck van Papendrecht en Ton Bodaan. Zij zullen in de vijfde ronde tegen elkaar spelen en hebben inmiddels een gat geslagen van een punt naar een groep van negen man met 3 punten. Bijna halverwege het toernooi (altijd lastig te bepalen met een oneven aantal ronden) mag ik denk ik wel zeggen dat de meesten zich goed vermaken op deze vrijdagavonden, zeker ook gezien het aantal mensen dat na hun partij nog 'even' aan de bar blijft hangen.
Op vrijdag 18 maart is er géén ronde omdat we op deze avond niet in De Schilp terecht kunnen. De vijfde ronde wordt dus op vrijdag 25 maart gespeeld!