Op vrijdag 4 maart werd de derde ronde gespeeld in het PK voor veteranen. Ook deze ronde leverde weer een aantal fraaie partijen op waarin vaak volop strijd werd geleverd: van de 21 partijen eindigden er slechts 5 in remise. Na drie ronden zijn er nog drie spelers met de maximale score.
Bij het ingaan van de derde ronde waren er nog zeven man met de perfecte score van 2 uit 2. Zes van hen speelden in drie onderlinge partijen tegen elkaar, de zevende (Theo van Orsouw) had een bye. Dat leverde drie spannende partijen op, maar ook onder de topborden werd soms bijzonder fanatiek en over het algemeen met veel strijd gespeeld.
De avond begon met een aantal snelle beslissingen. Zo won Koos Croes al snel een toren tegen Pim van der Meiden die dit wel genoeg vond en de strijd staakte: dit alles vond plaats in nog geen 3 kwarier. Niet veel later had ook Paul van Riet een vol punt gescoord in zijn partij tegen Ruud Hählen. Paul won met wit een stuk en een pion en bovendien stond de zwarte koning in het centrum van het bord ook niet echt veilig. Ruud probeerde nog wel wat maar verlies was onvermijdelijk. Sjaak van As wist dankzij een foutje van Bertus Groot een winnende aanval op te zetten, maar als Bertus het anders had gedaan had hij kunnen afwikkelen naar 'een vreselijk (moeilijk) eindspel', aldus Sjaak.
Bij Frans Hoynck van Papendrecht – Armin Segger kwan na verwisseling van zetten een Siciliaan op het bord. Tussen de 20e en de 23e zet won Frans twee pionnen waarna Armin een zet later de parij opgaf. Dirk van Nieuwkerk – Frans Vreugdenhil was een herhaling van hun partij uit de 5e ronde van het kampioenschap van vorig jaar. Toen won Frans in een dramatische partij waarin Dirk in tijdnood een gewonnen stelling om zeep hielp en door zijn vlag ging. Ditmaal won Frans ook, maar het zag er een stuk overtuigender uit dan vorig jaar. Doordat Dirk met wit iets te passief speelde, aldus Frans, wist Frans beetje bij beetje zijn stelling te versterken. Nadat Frans een pion had gewonnen gaf Dirk direct op.
In de derde partij tussen twee koplopers, Gerbrand Beekman en Ton Bodaan, won Gerbrand met wit de kwaliteit voor een pion. Ton had echter een zeer sterke loper en het was lastig spelen voor wit. Het weggeven van een toren door Gerbrand versnelde het einde: een aardig verjaardagscadeau voor Ton (hij was de volgende dag jarig), maar zo zal Gerbrand het zeker niet bedoeld hebben…
De prijs voor de 'Partij van de Week' gaat wat mij betreft deze ronde naar Jan van der Meer die met wit een zeer fraaie partij speelde tegen Bert Gerritsma. De tegengestelde rokades in deze partij stonden garant voor een levendige wedstrijd, maar het werd steeds duidelijker dat de beste kansen voor Jan waren. Eén van de moeilijkste dingen in het schaken is echter het verzilveren van een goede of zelfs gewonnen stelling. Jan deed dat vanavond uitstekend. Hij offerde twee pionnen voor een vreselijke koningsaanval, kwam de zwarte stelling binnen met dame, torens en paard waarna Bert zich genoodzaakt zag de dame voor een toren te geven. Dat verlichtte de druk wel, maar betekende tevens in feite het einde van de partij. Bert speelde nog een paar zetten door maar staakte toen de ongelijke strijd.
De partij met het meest bizarre verloop was die tussen Rob Dijkstra met wit tegen Edgar Huisman. Reeds na zes zetten stond Edgar, nadat hij twee zetten had verwisseld, een stuk achter. Dat is geen lekker begin van je vrijdagavond, maar Edgar ging er eens goed voor zitten. Langzaamaan kwam hij terug in de partij, won een kwaliteit terug, voerde de druk op, kwam zelfs een kwaliteit voor en wist uiteindelijk in de tijdnood van Rob alsnog de parij te winnen. Moraal van deze partij, wat mij betreft: er zijn altijd kansen, opgeven kan altijd nog.
Piet Sikkes won in een lange, en mooi gespeelde partij van Peter de Man. Piet had vrijwel al zijn stukken op pion a6 gericht en deze pion ging, ondanks taai verdedigen van Peter, uiteindelijk verloren. Het eindspel met loper, paard en zes pionnen voor Piet tegen twee paarden en vijf pionnen voor Peter was echter nog niet zo eenvoudig. Daar hebben we het weer: hoe win je een gewonnen stelling?! Piet deed dat heel secuur, met kleine zetjes en dreigingen kwan hij telkens een stapje verder en na winst van een tweede pion was de partij beslist. Een goede tweede in de strijd om de Partij van de Week.
Karel Stolte hield met zwart John Tan keurig op remise (het eindspel met aan beide kanten twee lopers en een handvol pionnen bleek voor beide partijen niet te winnen) en ook bij Leo Duijvestejn – Han Terpstra (twee stukken voor een toren en twee pionnen), Ton Vissers – Kees Vink (eindspel met dame, toren en vier pionnen) en Nico Vromans – Max van Herpen werd het punt gedeeld.
Onderaan de ranglijst kwamen vier mensen van de hatelijke nul af. Monique Keuzenkamp hoefde daar niets voor te doen: ingedeeld als 'oneven' leverde deze ronde haar een vol punt op. Jan Nienhuis, Jan Zonneveld en Allart Haverkamp moesten er wel voor werken en deden dat met succes tegen respectievelijk Rob van Duivenboden (stuk en twee pionnen meer), Ad Oomes (stukwinst) en Harry Boot. Harry won weliswaar een stuk voor een pion maar zijn toren 'deed niets', en Allart maakte daar goed gebruik van. Al met al weer een boeiende avond!
Na drie ronden zijn er nog drie man met de maximale score van 3 uit 3: Frans Hoynck van Papendrecht, Frans Vreugdenhil en Ton Bodaan. De beide Fransen zullen in de vierde ronde de degens kruisen, Ton speelt tegen Wouter van Markenstein die na winst op Edwin van der Leij met 2½ uit 3 de beste Pomariaan is tot nu toe.
De vierde ronde wordt op vrijdag 11 maart gespeeld.