PK HSB: Melchior Vesters kampioen!!! (NL/EN)

Terwijl een politieke partij in Arnhem een historische dag beleeft, wordt in het nostalgierijke Nationale Schaakgebouw de finale van het persoonlijk kampioenschap van de Haagse Schaakbond gespeeld. Melchior Vesters heeft aan remise genoeg om Lars Vistisen te onttronen.

Hij zet met zijn witte stukken dan ook een onneembare vesting op, waarna Michael van Liempt niet aarzelt bij de geboden remise. Melchior komt hiermee op 6 punten. Alleen tegen Henk Happel heeft hij ook een halfje moeten afstaan, maar andere tegenstanders werden verslagen. De andere borden spelen zich vandaag in hetzelfde gebouw af, waarbij Maurice Manoch de zwarte stelling van de kampioen van 2008 mag bestoken. Het wordt een interessante strijd, maar na ruim 3 uur is de spirit uit de witte stelling. Thom Beeren mag alsnog tegen Ciprian Padurariu spelen, nadat eerder een reglementaire punt is gescoord. Dat was een dure voor de DSC-er, want nu zijn de 5 punten uit 5 gespeelde partijen niet genoeg voor uitzicht op de titel.

Sipke de Swart hoeft zich tijdens deze laatste ronde ook niet te vervelen en mag een barricade opzetten tegen de zwarte opmars van Lennart Ootes. Zwart wint een pion, maar de ontstane ruimte wordt goed benut door de witte stukken en er komt een toren op de onderste rij. Lennart weerlegt dit subtiel en wint de partij. Hans Segers ontneemt Sebastiaan het zicht op winnen van de ratingcategorie <1600 en komt zelf op 4½ punten door de partij te winnen.

Hora Vlam staat een pion achter en redelijk dubieus als hij een remise aanbod van Harrie Boerkamp weigert, maar denkt nog een aanval in petto te hebben. Nadat die op een barricade gestuit is moet de witte dame haar medewerking aan de aanval afbreken, om tegenmat op de onderste rij te voorkomen. En gaat alsnog akkoord met remise. Jaimy Luk ziet zijn opmars van de laatste ronden stranden tegen de zwarte stukken van Remko de Waard.

Max van Herpen verheugde zich op een partij tegen David Jonkman, maar die zat waarschijnlijk opgescheept met het probleem zijn teamgenoten in het voetbal met 10 man weg te sturen en was derhalve genoodzaakt zich af te melden. Begrijpelijk, maar aan de andere kant: als ze rood krijgen spelen ze ook met 10 man…. Maar het kwam goed uit voor Thomas Luk, want hij kon hierdoor toch aan de bak ondanks de absentie van Mireille Rubert. Thomas maakt zijn opponent flink aan het schrikken als er een zwart paard op g4 geplaatst wordt met uitzicht op een gigantische vork. Maar tot zijn opluchting kan Max dit weerleggen, waarna de positie van het paard op g4 zwart gaat opbreken.

Op bord 9 staat een interessante strijd in het vooruitzicht: twee witspelers die tijdens de 6e ronde in Wassenaar nog opponenten aantroffen die hen niet veel in de weg legden mochten het nu tegen elkaar waarmaken. Zou Boudewijn met een weerlegging komen van de aanpak tijdens de eerste 25 zetten in de partij van zijn tegenstander tegen David Jonkman? Het antwoord wordt snel gegeven: op zet 3 wijkt wit af van de partij uit de 4e ronde, waardoor zwart ruimte krijgt over de damevleugel de pionnen flink op te laten marcheren. Doordat wit ondertussen een stevige stelling op de koningsvleugel opbouwt is er voldoende tegenspel om de strijd in evenwicht te houden. Met nog 6 pionnen op het bord met loperpaar voor wit en paard+loper voor zwart wordt het eindspel ingegaan, waarbij de koningen belangrijk ondersteunend werk verrichten. Wit trapt niet in een loperoffer die de weg vrij zou maken voor de onweerlegbare opmars van de a-pion waarop remise wordt overeengekomen.

Jan Nienhuis komt met de witte stukken in het Nationale Schaakgebouw aanzienlijk beter voor de dag dan afgelopen maandag in Wassenaar: Jan Willem Koelmans wordt een zware middag voorgeschotelt en hoor je niet klagen als wit na ruim drie uur spelen zijn loper niet goed wegzet.

Lourens Smaal en Jaco Arkesteijn strijden tot het bittere eind maar komen niet verder dan remise, waardoor Jaco niet deelt in de 2e prijs in zijn ratingcategorie. Hetzelfde geldt voor Theo van Vorselen die een Rens Minnema aantreft die een overwinning nodig heeft om opgelopen ratingaverij nog enigszins te beperken. Hij faalt niet met de zwarte stukken.

Daniil Kolodkin staat voor een soortgelijke klus tegen Monique Keuzenkamp en is er op voorbereid dat Monique niet zomaar zal opgeven, ook al speelt ze met materiele achterstand. De beheerder van de zwarte stukken weet derhalve wat hem te doen staat en laat er tijdens deze slotronde geen twijfel over ontstaan wie er eerste en wie er tweede wordt op bord 13. Robert van Eibergen moet op het schaakbord in Harry Boot zijn meerdere erkennen, die zich met zijn overwinning familie-kampioen van de Haagse Schaakbond mag noemen.

Dimitri Karagantcheff staat na ruim 3 uur spelen met zijn zwarte stukken redelijk onder druk tegen Otto Berger. Een dame die het uitzicht op de koning ontneemt is een doelwit voor de witte formatie, waardoor zwart teveel tijd nodig heeft om een tegenaanval in uitvoering te kunnen brengen. Een belangrijke overwinning voor Otto, die hiermee een ratingprijs mee naar huis neemt.

De middag wordt afgesloten met de prijsuitreiking, waarbij voorzitter Ruurd Kunnen het woord neemt en terugkijkt op een fantastisch verlopen toernooi, met een aanzienlijk groter deelnemersveld dan de afgelopen jaren. Kondigt aan dat de gehanteerde formule voorlopig gehandhaafd blijft, waarbij het toernooi gedurende 4 weken leeft in de Haagse regio. Doch daagt mensen uit met een briljant voorstel te komen.

Dat het toernooi zeker in de middenmoot sterker geworden is, wordt duidelijk bij de verdeling van de ratingprijzen: vorig jaar was 3 punten genoeg voor winnen van de ratingcategorie tot 1600. Nu kom je met 3 punten niet eens in aanmerking voor de 2e plaats en moeten 3½ punt scoorders die tweede prijs met zijn vieren delen.

Tot slot wil ik iedereen bedanken voor zowel de aktieve als passieve bijdrage aan de verslagen. Ik schrijf het weliswaar op, maar gebeurtenissen moeten plaats vinden om ze te kunnen omschrijven. Gebeurt er niets, dan kan er ook niets gemeld worden. Deze presentatie op de website gedurende de afgelopen weken is dan ook een show die je met zijn allen verzorgd.

ENGLISH

While political party CDA organized a historic day in Arnhem a building rich of nostalgia will be the arena for the final of the champions league of the hague chess union. Melchior Vesters only needs a draw to dethrone 2009-champion Lars Vistisen.

Using the white pieces he is building an impregnable fortress after which Michael Liempt agrees with the draw offer. Melchior is reaching the 6 points. Only Henk Happel has been successfull creaming-off an half point too, but the other opponents has been beaten by the new champion. The other boards has been played in the same building today. Maurice Manoch is ready to bombard the proposition of the 2008-champion. An interesting game follows but after just more than three hours the spirit of the white pieces disappeared. Thom Beeren may still play Ciprian Padurariu, after in earlier round a regulatory win was scored. That was a very expensive null for Ciprian who notices his 100% score in his played games is not enough for the title.

Sipke de Swart will not be bored in the final round set a barricade against the march of the black pieces of Lennart Ootes. Black wins a pawn but the created room is used by the white pieces optimal and a rook is reaching the furthest rank. Lennart refutes this and wins the game. Hans Segers deprives Sebastiaan Kranenburg view to win the category price under 1600 and reaches 4½ points by winning this game.

Hora Vlam knows he is a pawn behind when Harrie Boerkamp offers draw and refuses. Thinking about an important attack. After that has been barricaded the white queen has to return very quickly and carefully to refute a mat-attack of the black pieces. Finally he agrees draw. Jaimy Luk has been stopped after the march during the past rounds by playing Remko de Waard.

Max van Herpen is looking forward to a game playing David Jonkman when he notices Thomas Luk finally will be his opponent. I think David has been saddled with the problem his soccerteam had to play with ten of them. It is to be understanded he chooses to play for his team. But on the other hand: when someone is send off they are playing with 10 too…. Thomas Luk is happy. Now he could play despite of the absence of his original opponent for this round. Thomas makes his opponent scared to death with a view to a knight fork when the knight has been played to g4. Max refutes this and after all the knight on g4 is very far away to enable assistance at defence.

At number nine an interesting game is on the program. Two whiteplayes who met coorporating opponents during the sixthe round in Wassenaar may compete against each other. Will Boudewijn show a refute to the game during the first 25 moves playing David Jonkman two weeks ago? The answer follows quickly: at the third move he deviates from the game played in the fourth round which gives the possibility to march up with the pawns at queenside for black. Meanwhile white builds a strong position at kingside to equalize the battle. The endgame is reached with 6 pawns and pair of bishops for white and a knight and bishop for black. Both king are producing comfortable assistance. White doesn't kick bishop sacrifice which would make black pawn promotion possible and draw agreement follows.

Jan Nienhuis is playing much more comfortable in National Chess Building compairing to last monday in Wassenaar. Jan Willem Koelmans is getting a hard afternoon for a couple of hours after which he didn't complain white is playing a wrong bishop move. The battle between Lourens Smaal and Jaco Arkesteijn is going up to the end but both have to agree draw. Jaco won't take part of the group who wins the second price in rating category. The same follows for Theo van Vorselen who is playing a Rens Minnema who needs a winning game to bring his ratingdamage to a limit. Rens doesn't faill with black pieces.

Daniil Kolodkin knows he has to work for a similar job playing Monique Keuzenkamp. He has been prepared Monique won't resign very quickly even when she is a piece behind. The operator of the black pieces knows his tasks for this final round and leaves no doubt who is the best during this game on board 13. Robert Eibergen meets a better chessplayer playing Harry Boot who wins a brothertwist during this tournament.

After more than three hours Dimitri Karagantcheff is under big pressure playing his black pieces to his opponent Otto Berger. A  black queen who is depriving view to the king is a target for attack for the white team. It is taking to much time for black to enable playing an opposite attack. An important point for Otto, who scores a rating category price.

The afternoon ends with the awards, opened by HSB-president Ruurd Kunnen. He looks back talking about a fantastic tournament which much more participants compairing to the past couple of years. Announces the formula as used will be continued the coming years. A formula in which the tournament is living in the area for the time of four weeks. But he challenges people to come with a brilliant idea.

That the middle-group is stronger than the past years has been made clear at distributing the rating-prices: in 2009 three points was enough to win rating category under 1600 without sharing. This year you don't even count for any price in the same rating category and 3½ points scorers has to share the second price with the four of them.

Finally I would like to thank everyone for aktive and passive assistance enabling these reports. I write down what is happening, but things has to be happened or has to be told to enable writing it down. When nothing happens, nothing can be written. A presentation as shown during the past weeks on the HSB-website is a kind of teamwork of all of us.

 

Plaats een reactie

WP-Backgrounds by InoPlugs Web Design and Juwelier Schönmann

    Laat zien dat je geen robot bent door de volgende afbeelding te kiezen Vrachtwagen.