September 2010 nadert zijn einde, de herfst heeft zich duidelijk geintroduceerd en laat een spoor van bruin gebladerte achter in stad en park, terwijl in Wassenaar gestreden wordt in de voorlaatste ronde van het Persoonlijk Kampioenschap van de Haagse Schaakbond.
Melchior Vesters gaat aan de leiding met 4½ punt en staat daarmee ½ punt los van volgers Lennart Ootes en Henk Happel. De strijd op bord 1 tussen Lennart en Melchior zal een dag later in het Nationale Schaakgebouw gestreden worden. Daarbij zal de strijd 208 minuten in beslag nemen. Melchior had zich goed voorbereid en een partij uit het repertoire van Lennart gevonden, waar hij mee aan de slag is geweest. Beiden bereiken de 7e rij met een vrijpion, die de verdedigingslinies uit de figurantenrol houden. Wit lijkt een prma aanval te hebben ten koste van een pion, maar Melchior keept op degelijke wijze. Het wordt paard met 3 pionnen voor zwart tegen loper en 1 pion voor wit. Een eindspel waar zwart nog een kwartier bedenktijd heeft tegen minder dan twee minuten voor wit. Melchior wint de loper, de partij en komt op 5½ uit 6.
Henk Happel mag het opnemen tegen Thom Beeren die zijn herstel in de vorige ronde doorzet en initiatief krijgt met de zwarte stukken. Happel heeft met wit op gegeven moment een ideale pionnenformatie tussen de 3e en de 5e rij, een toren op de zevende rij en een paard die eveneens op vijandelijk grondgebied staat. Maar zwart prikt een van zijn pionnen subtiel door naar de 7e rij waar Happel zijn handen aan vol heeft. Nadat deze opmars geneutraliseerd is wordt nog een aantal zetten doorgespeeld om vervolgens de vrede te tekenen.
Daarnaast wordt het franse systeem gespeeld in een strijd tussen Remko de Waard en Maurice Manoch. Wit laat zijn koningspionnen ver oprukken en krijgt twee torens op de h-lijn. Terwijl zwart pion h7 verdedigt met twee torens op de 2e rij wordt op de damevleugel een pionnen opmars op gang gezet, waarbij wit zijn torens te ver buiten bereik ziet om bij te springen in de verdediging. Er gaat materiaal en daarmee tegenspel verloren. Maurice komt daarmee op gelijke hoogte met de koploper die een dag later nog moet spelen.
Michael van Liempt mag met wit aantreden tegen Hora Vlam en lijkt een kwaliteit en een pion achter te komen. Met creatief schaken houdt wit echter drie stukken over tegen de twee torens van Vlam, waarbij het samenwerkende loperpaar met het paard verdedigen op effektieve wijze combineert met het ondersteunen van een pion in opmars. Waarmee Michael eveneens op 4½ punt komt en in de finale ronde zeker nog reden heeft om er vol voor te gaan.
Het bord daarnaast speelt zich pakweg 25 kilometer verderop af in Delft, waar Ciprian Padurariu en Hans Segers de clubavond van DSC benutten om hun onderlinge partij uit te vechten. Dat werd een interessante strijd met op gegeven moment een mogeiljkheid voor zwart om groot voordeel te verkrijgen, maar die werd gemist door Hans. Een gecompliceerd eindspel werd vervolgens winnend afgewikkeld door Ciprian. Max van Herpen mag het opnemen tegen de kampioen van 2008. Na lang aftasten kiest Max voor een aanval over de damevleugel, waar de witte koning opgesteld staat na een lange rokade. Een aanval die subtiel weerlegt wordt door Gert Legemaat die zich daarmee nog niet gewonnen geeft voor wat betreft de titel, maar daarbij wel afhankelijk is van gebeurtenissen op andere borden.
Daniil Kolodkin en Sipke de Swart voeren een felle strijd om het centrum, totdat wit met een verkeerde pion terugneemt. De lijn die daardoor open komt te liggen biedt zwart een hulpmiddel in een combinatie die stukwinst en daarmee de partij oplevert. De partij tussen Harrie Boerkamp en Jan Willem Koelmans is een van de zeven partijen in Wassenaar die ruim 3 uur in beslag nemen. Wit wint materiaal, waarbij zwart onvoldoende compensatie ziet om nog verder te spelen.
David Jonkman treft op bord 9 een tegenstander die met een enorme schaakhonger plaats neemt achter de zwarte stukken. Maar dat blijkt niet voldoende om de opmars van witte stukken te weerleggen. Jaco Arkesteijn mag met de witte stukken aantreden tegen Jaimy Luk, die op gang aan het komen is in dit toernooi. Zwart zet deze lijn door en wint opnieuw zonder dat daar iets op af te dingen is.
Op het bord bij Sebastiaan Kranenburg – Theo van Vorselen wordt er lang afgetast in een interessante aanpak van de Bird. Er gaan enkele uren voorbij en er ligt nog geen stuk of pion in de doos. Wit weet tegen half elf de eerste kieren in de zwarte stelling aan te brengen en spoedig staan er drie stukken en een pion van beiden toe te kijken. In zulke partijen is het jammer dat er tijdsbeperking opgelegd is, waardoor het er niet van komt dat het uitgespeeld wordt. Want Theo gaat door zijn vlag.
Jan Nienhuis houdt voor de derde keer de nul vast. Een standvastigheid waarmee hij ongetwijfeld de aandacht trekt van Mario Been. Zijn fraaie overwinning in de derde ronde nemen ze hem daarmee niet af. Het weerleggingssysteem van Otto Boot biedt tegen Boudewijn van de Haar geen basis voor hoge effektiviteit. In een siciliaan kan een zwarte stelling dan snel opgeblazen zijn.
Broer Harry krijgt met wit een veropgerukte pionnenformatie op de damesvleugel, die door zwart zeer geduldig opgewacht wordt. Geduld die beloond wordt, want Monique wint de kwaliteit en krijgt uiteindelijk zelf een niet af te stoppen vrijpion, zodra de kwaliteit teruggegeven is. Zij scoort daarmee een tweede achtereenvolgende fraaie winst.
Daarnaast op bord 16 woedt eveneens een lange strijd, waarbij Robert met zijn witte stukken de stelling van Rubert flink in de tang heeft. Na drie uur spelen doet een blik op de materiaalverhouding een sterk overwicht voor wit vermoeden. Waarna het later binnenkomen van Mireille haar opbreekt: de schaakklok houdt daar geen rekening mee. Dimitri Karagantcheff treft een Thomas Luk aan, die zich ziet groeien in dit toernooi. Maar laat zich niet overdreven verrassen en behaald de volle winst.
Komende zaterdag is de slotronde in het Nationale Schaakgebouw, waar Melchior Vesters aan remise voldoende heeft om Lars Vistisen op te volgen als Persoonlijk Kampioen van de Haagse Schaakbond.
ENGLISH
September 2010 is reaching the end, autumn is showing it's appearance and brown leaves are decorating city and park. Meanwhile Wassenaar is the place where the sixth round of the personal championsleague of the hague chess union will happen in the nice and atmospheric building of the Deylercentrum.
Melchior Vesters is leading with 4½ points while Lennart Ootes and Henk Happel are½ point behind. The battle on board one between Lennart and Melchior will be played one day later on tuesday at clubevening of DD. In that game taking 208 minutes Melchior reaches an endgame with a knight with 3 pawns against a bishop with one pawn. After all Melchior wins the endgame and will start the final round with 5½ points.
Henk Happel is playing the white pieces against Thom Beeren who again is playing a very strong game and takes initiative. White has a perfect pawn-formation from 3rd up to 5th rank and a rook is placed on the 7th rank. But black commutes a pawn fine through the white lines reaching the 7th rank which is asking all attention of Happel. After stopping this advance some other moves has been played before draw is agreed.
The battle between Remko de Waard and Maurice Manoch is happening in a french system. White is advancing his kingspawns vey far and gets a doubled rook on de h-file. Black is defending h6 with two rooks on the second rank meanwhile advancing his pawns on the queenside. With white rooks very, very far to be able to help defending black is winning material and reaches 4½ points. Equal with Vesters who will play the day after.
Michael van Liempt is playing the white pieces against Hora Vlam and it seems he is losing quality and a pawn. A creative solution delivers white a position with three pieces playing two black rooks. A collaborative team of two white bishops and a knight is showing how to combine defending efficiently with supporting a pawn in advance. So Michael is reaching the 4½ point too and sure has a reason to play for something coming saturday.
The neighbourboard has been played about 16 miles away from Wassenaar in Delft where Ciprian Padurariu and Hans Segers are using the clubevening of DSC to play there game. A interesting battle with good ideas from both sides has been played down there in Delft. Once black had the opportunity to reach big advantage, but during the game that has been missed by Hans. Finally a complicated endgame has been won by Ciprian. Max van Herpen uses the black pieces in his game playing the champion of 2008. After feeling each other position with fingertips Max chooses an attack on queenside where the white king knows it's place after a long castling. Gert is refuting thi action fine which brings him on a position with 4½ points too.
Daniil Kolodkin and Sipke de Swart are fighting a great battle at the centre of the board until white chooses to take back with a wrong pawn. The line which has just been opened is a great help for black playing a combination which wins a piece and the game. The game between Harrie Boerkamp and Jan Willem Koelmans is one of the seven games which are using more than three hours. White wins material with poor compensation for black which makes him resign the game.
David Jonkman at board 9 is meeting an opponent which much pleasure playing his chessgames. But that's not good enough to stop the advance of the white pieces and pawns. Jaco Arkesteijn uses the white pieces against Jaimy Luk who is finding his rithm in this tournament. Also here his opponent has no answer to blacks playing style.
Also Sebastiaan Kranenburg and Theo van Vorselen are feeling each others position with the fingertips for a long time, without taking a piece or pawn for a long time. Far after ten o'clock white is finding some holes in the wall and soon a pawn and three pieces each are devaluated to kibitzers. In such a game it's a shame time is reduced down to 105 minutes each, cause this game won't be played until the end: Theo continues its flag.
Jan Nienhuis is holding the null for the third time. A standfastness which is certainly getting the attention of Feyenoord's coach Mario Been. His nice win in the third round won't be taken away from him by this. The playing method Otto Boot is using playing Boudewijn van de Haa is no basic for high efficienticy. Playing sicilian like that the black position can be blown suddenly.
Brother Harry has far advanced white pawns playing Monique Keuzenkamp who is recieving those pawns paciently. Pacience which is rewarded by winning quality and getting an unstopable pawn as soon as the quality has been given back. She is scoring a second consecutive very nice won game.
The neighbourboard 16 is filled with a long battle too while Robert has some nice control at the position of Rubert. After more than three hours the materialbalance suggests strong advantage for whte. Recieving at Wassenaar a bit later is breaking Mireille, because the chessclock doesn't count on that. Dimitri Karagantcheff is meeting an opponent in Thomas Luk who is finding his rithm too during this tournament. But that's not enough to suprise white competely.
Coming saturday the final will take place at National Chess Building but that won't happen before the battle on board 1 has been played in the same building coming evening.